ที่เห็นและเป็นอยู่ไฮไลท์

ตอนนี้ใครๆ ก็เห่อซอฟต์พาวเวอร์ เพราะอิทธิพลจากการ “ส่องออกสินค้าวัฒนธรรม”ของเกาหลีมันบู๊ม..บูม เเล้ว รัฐบาลจะมีวิธีการในการปั้น “คน”อย่างไรเพื่อเป็นเครื่องมือในการขายซอฟต์พาวเวอร์บ้าง

การแก้ไขรัฐธรรมนูญโดยยกร่างใหม่ทั้งฉบับ “รับฟังความเห็น”กับความป่วนประสาทในสังคมวันนี้ ทั้งฝ่ายนี้ฝ่ายนั้นก็มีความต้องการที่เเตกต่างกัน

“เราจะไม่พูดถึงฆาตกร ไม่ให้แสงเขา ให้เขาถูกลบเลือนไป” เเต่ “มันไม่ควรพูดถึงเลยหรือ ?” ทั้งที่มีบทเรียนให้ถอดเยอะแยะ ก็ใช้เป็นประโยชน์ได้ เอาเเต่ซุกไว้โดยอ้างกลัวพฤติกรรมเลียนแบบ เเบบนี้จะได้อะไร

ตอนนี้ ใครๆ ก็รู้ว่า “ยาเสพติดระบาดหนักแค่ไหน” ในกรุงเทพฯ ลงไป “คลุกวงใน”ตามชุมชนต่างๆ สักพักก็น่าจะทราบได้ว่า “หาของได้ที่ใคร” แต่ละวันมีข่าวเกี่ยวกับการเล่นยาจนหลอนมาเรื่อยๆ

ช่วงสามสี่เดือนแรกของการบริหารงาน..มันถือว่าเป็นช่วงฮันนีมูนรัฐบาล

ซอฟต์พาวเวอร์ มันต้องมีความเป็น pop culture คือ “ฮิตง่าย หาง่าย เพราะฉะนั้น จงอย่าเพิ่งคิดว่าจะขายอะไร หันมามองตลาดก่อนว่า “เขามองเมืองไทยอย่างไร ?”

เมื่อวันที่ 11 ก.ย.ที่ผ่านมา คณะรัฐมนตรี ( ครม. ) ได้แถลงนโยบายต่อรัฐสภาเเล้ว หลายคนนั้นมีข้อร้องเรียนที่อยากให้รัฐบาลรับฟังเยอะ เเต่คงต้องบอกว่า “รออีกนิดนึง”

นายกฯ นิดชอบย้ำคำว่า “รัฐบาลเพื่อประชาชน” ต้องทำงานพิสูจน์ตัวเองหนัก กับอีกคำ “รอนิดนึง” ก็ขอให้ก็ขอให้ “นิดนึง”ตามที่นายกฯนิดพูดจริงๆ

put the right man in the right job. หรือต้องแค่โควตาเป็นคนใหญ่คนโตในพรรค “เศรษฐา1” ใช้สูตรไหนตั้งรัฐมนตรี

ในที่สุดหลังจากยักแย่ยักยันกันเป็นเดือน เราก็ได้รัฐบาลสักที เเต่รัฐบาลนี้มันคือสมานฉันท์ หรือรัฐบาลตัวประกัน ? มาฟังเรื่องเล่าหลังโหวตนายกฯ คนที่ 30กันค่ะ