ในโลกยุคปัจจุบันที่ถึงแม้ว่าจะมีเทคโนโลยีที่ทันสมัยอยู่มากมายที่ช่วยให้ผู้คนได้รับความสะดวกสบายมากยิ่งขึ้น เช่น ถนนหนทางที่สะดวกสบาย สัญญาณโทรศัพท์ รถประจำทาง แต่ในบางพื้นที่เทคโนโลยีบางอย่างก็เข้าถึงได้อย่างจำกัด ซึ่งเกิดจากหลายปัจจัยที่เราเห็นได้จากสภาพแวดล้อมของสังคมนั้น ซึ่งสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นทุรกันดารห่างไกลจากตัวเมืองที่มีการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็นในการใช้ชีวิตประจำวันนั้นได้อย่างยากลำบาก
ไม่แปลกที่จะทำให้ใครหลายๆคนเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ในเมืองอันศิวิไลซ์มากกว่าพื้นที่ห่างไกลความเจริญ แต่มีบุคคลหนึ่งที่อุทิศตนในการช่วยเหลือสังคมถึงแม้ที่นั้นจะห่างไกลความเจริญก็ตาม เพื่อช่วยให้ผู้ที่มีความลำบากในการเข้าถึงสิ่งที่จำเป็นในการดำเนินชีวิตซึ่งเป็น 1 ในปัจจัย 4 ที่สำคัญนั้นคือ การรักษาโรคเเละยา ที่ช่วยให้มีชีวิตดำเนินต่อไปได้ด้วยสุขภาพที่ดี บุคคลดังกล่าวนั้นคือ นายสุภัทชัย ยินดียุทธ หรือหมอหนึ่ง คุณหมอหัวใจแกร่ง
โดย หมอหนึ่ง อายุ 36 ปี เป็น ผอ.รพ.สต.บ้านกล้วย ต.วังยาว อ.ด่านช้าง จ.สุพรรณบุรี ซึ่ง รพ.สต.แห่งนี้ห่างจาก รพ.ประจำอำเภอกว่า 80 กม. และยังรับผิดชอบดูแลชาวบ้านในพื้นที่ป่าเขาหลายหมู่บ้าน ยกตัวอย่างเช่น หมู่บ้านตะเพินคี่ ตั้งอยู่ในพื้นที่ ม.5 ต.วังยาว มีภูมิประเทศเป็นป่าเขา การเดินทางค่อนข้างยากลำบาก ประชาชนในพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ชาวกะเหรี่ยง ช่วงหน้าฝนถนนหนทางค่อนข้างเละเฉอะแฉะ และยังต้องขับรถฝ่าเหวลึกข้างทางขึ้นเนินผ่านไหล่เขาที่สูงชันกว่า 13 กม.อีกด้วย เพื่อเข้าไปดูแลสุขภาพของชาวบ้านที่อยู่ในป่า แต่หมออนามัยหนุ่มรายนี้ไม่เคยย่อท้อต่อการเดินทางขึ้นดอย ทุกสัปดาห์จะเดินทางมาพร้อมกับทีมงานเพื่อตรวจสุขภาพให้กับชาวบ้านและจ่ายยาให้กับคนที่มีโรคประจำตัว เพื่อลดภาระให้กับชาวบ้านที่จะเดินทางจากในป่าออกมาหาหมอ
ที่ผ่านมาเคยเกิดเหตุการณ์มีเด็กได้รับบาดเจ็บมีแผลขนาดใหญ่บริเวณศีรษะอยู่ในพื้นที่กลางป่าเขาและมีฝนตก ขณะนั้นในหมู่บ้านไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ต้องใช้วิทยุสื่อสารติดต่อกับหน่วยงานด้านล่าง เพื่อประสานรถมารับตัวเด็กที่ได้รับบาดเจ็บส่งมารักษายังโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลในพื้นที่ ซึ่งหนึ่งในหมอที่ช่วยในการปฐมพญาบาลครั้งนั้นก็คือ “หมอหนึ่ง” คนนี้นั่นเอง
นายสุภัทชัย ยินดียุทธ หรือหมอหนึ่ง เปิดใจว่า ผมรู้สึกมีความสุขที่ได้มาอยู่ที่อนามัยแห่งนี้ ถึงแม้จะห่างไกลจากตัวเมือง การเดินทางไปพบกับชาวบ้านบางครั้งก็มีความยากลำบาก มีอุปสรรคบ้างแต่ผมก็มีความสุขที่ได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ และชาวบ้านในพื้นที่ก็มีความเป็นกันเอง ถึงเราจะเหนื่อยกาย แต่ก็สุขใจที่ได้เห็นชาวบ้านมีสุขภาพที่ดี และยืนยันว่าจะขอทำหน้าที่นี้จนกว่าร่างกายจะไม่ไหวแล้ว.