อยู่กาตาร์มา 10 กว่าวัน ดูบอลไปแล้ว 10 กว่าแมตช์ แต่เกม บราซิล กับ สวิตเซอร์แลนด์ เพิ่งเป็นครั้งแรกที่ผมได้ไปเยือนสนาม สเตเดี้ยม 974

ก่อนไปลุยทะเลทราย สเตเดี้ยม 974 คือหนึ่งในสนามที่ผมตั้งตารอที่จะไปเยือนมากที่สุดในบรรดา 8 สังเวียนที่ถูกใช้งาน เพราะแค่ได้ยินว่าเป็นสนามที่เกิดจากไอเดียการเอาตู้คอนเทเนอร์มาประกอบร่าง ก็น่าสนใจแล้ว 

ว่าด้วยเรื่องชื่อกันก่อน ตัวเลข 974 คือจำนวนของตู้คอนเทเนอร์ที่ถูกนำมาใช้ประกอบเป็นตัวสนาม อีกทั้งยังเป็นรหัสประเทศของกาตาร์​ ยามคุณจะโทรศัพท์จากต่างแดนหาคนที่นี่ คุณต้องกดเลข +974 นำหน้า แบบเดียวกับที่ไทยเรามีรหัสประเทศเป็น +66 นั่นแหละ เรียกว่ามีกิมมิค ไม้ได้สุ่มสี่สุ่มห้าตั้งขึ้นมาดื้อ ๆ 

สเตเดี้ยม 974 ตั้งอยู่บนพื้นที่ที่เป็นท่าเรือ ทางชายฝั่งตะวันออกของกรุงโดฮา เดินทางไปมาสะดวก แค่นั่งเมโทรสายสีทองสุดสายที่สถานี “ราส บู​ อาบูด” โผล่ขึ้นมาก็เดินตรงดิ่งเข้าสู่ตัวสนามได้เลย 

ซึ่งพอโผล่ขึ้นจากสถานีเมโทร ได้เห็นตัวสนามประจักษ์กับตาเนื้อ ความรู้สึกแรกที่ผุดขึ้นมาทันทีคือ สมกับที่ตั้งตารอมายลโฉม ด้วยสีสันอันสดใส และวิวเบื้องหลังที่เป็นทะเล ทำให้ตัวสนามตั้งโดดเด่นเป็นสง่าชนิดไม่มีอะไรมาเกะกะสายตา 

ขณะที่ฟังก์ชันด้านใน ห้องหับทั้งหมดถูกทำขึ้นจากตูคอนเทเนอร์ทั้งสิ้น โดยที่มีโครงเหล็กขนาดใหญ่เป็นตัวร้อยเรียง และสามารถถอดประกอบได้ไม่ต่างจากตัวต่อเลโก้ 

และด้วยความที่เป็นสนามที่อยู่ริมทะเล มีลมพัดตลอดเวลา ทำให้สเตเดี้ยม 974 เป็นสนามเดียวในฟุตบอลโลกครั้งนี้ที่ไม่มีระบบปรับอากาศ แต่ภายในไร้ซึ่งความอบอ้าว เพราะโครงสร้างเป็นตู้คอนเทเนอร์​ ทำให้มีช่องว่างให้ลมผ่านเข้าไปด้านในสนามได้สบาย ๆ 

อีกเรื่องที่น่าทึ่งคือ นี่น่าจะเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่เราสามารถใช้คำว่า “สนามชั่วคราว” กับสังเวียนแข้งฟุตบอลโลก เพราะหลังจบทัวร์นาเมนต์ สนามแห่งนี้จะถูกรื้อลงทั้งหมด ส่วนพื้นที่จะถูกนำไปใช้เป็นสวนสาธารณะและแลนด์มาร์คให้คนทั่วไปได้ใช้งาน 

และมีข่าวว่า ถ้า อุรุกวัย ได้เป็นเจ้าภาพเวิลด์ คัพ ในปี 2030 อาจยกสนามแห่งนี้ไปประกอบขึ้นใหม่ที่นั่น 

นอกจากฟังก์ชันจะครบแล้ว ยังเปี่ยมด้วยไอเดีย และไม่ปล่อยให้ทรัพยากรสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์อีกด้วย 

ผยองเดช