อันคำว่า “ยอดมนุษย์” ที่ใช้จั่วหัวคอลัมน์วันนี้ ผมมิได้จะกล่าวถึงบรรดาซูเปอร์ฮีโร่ในหนังแต่อย่างใด…

พอดีช่วงหลังได้มีโอกาสนั่งดูการแข่งขันกีฬาพาราลิมปิกเกมส์ 2020 ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเพิ่งปิดฉากไปเมื่อวันอาทิตย์แบบจริง ๆ จัง ๆ

ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่ง แต่จำไม่ไดแล้วว่าได้ยินมาจากไหน เขาบอกว่า “ถ้าอยากดูนักกีฬาที่เก่งที่สุดในโลก ให้ดูโอลิมปิก แต่ถ้าอยากดูยอดมนุษย์ตัวจริง ให้ดูพาราลิมปิกเกมส์”

ซึ่งพอได้ดูก็รู้สึกว่าประโยคที่ว่านั่น ไม่ผิดจากความเป็นจริงแม้แต่น้อย…

สารภาพตามตรงว่าแต่ไหนแต่ไรมา พาราลิมปิกเกมส์ ไม่ค่อยได้อยู่ในความสนใจสักเท่าไหร่ ปกติแล้วพอโอลิมปิกเกมส์จบ ความตื่นเต้นกับการติดตามดูการแข่งขันในทัวร์นาเมนต์ใหญ่มันก็จบไปด้วย

ยิ่งกีฬาคนพิการมีรายละเอียดยิบย่อย อาทิเรื่องการแบ่งประเภทและระดับความพิการ รวมถึงกติกาพิเศษบางประการที่แตกต่างจากกีฬาของคนปกติ ยิ่งทำให้ไม่ค่อยสนใจจะดูเท่าไหร่นัก

แต่พอมาคราวนี้ การงานทำให้ต้องดูด้วยความตั้งใจ ผมกลับพบว่ากีฬาคนพิการ สนุก มีข้อคิด และให้อะไรกับชีวิตมากกว่าที่เคยคิดไว้เยอะมาก

เรื่องของเกมการแข่งขัน กีฬาหลายชนิดก็ยังคงต้องอาศัยความเข้าใจกฏกติกา แต่สิ่งที่คุณจะหาได้ไม่ยากจากการนั่งชมพาราลิมปิกเกมส์ คือ “แรงบันดาลใจ”

ภายใต้ความโชคร้ายที่อวัยวะไม่ครบ 32 พวกเขาเหล่านี้ มีความยากลำบากในการใช้ชีวิตมากกว่าปกติอยู่แล้ว แล้วมันต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนกันสำหรับผู้พิการเหล่านี้ในการลงแข่งขัน

ผมเชื่อว่าภาพของนักกีฬาหลาย ๆ คน อาทิ นักเทเบิ้ลเทนนิสอียิปต์ ที่ใช้เท้าโยนลูกเสิร์ฟ ใช้ปากคาบไม้ปิงปอง มันต้องส่งผลอะรกับจิตใจคุณบ้างแหละ ถ้าคุณไม่ใช่คนที่จิตใจด้านชาเกินไป

ผมพบว่านักไตรกีฬาหลายคนที่ผมได้มีโอกาสนั่งดู ไม่มีขาหลังขึ้นจากน้ำ หลังผ่านการว่ายมา 750 เมตร หลายคนใช้ขาเดียวในการปั่นจักรยาน 20 กิโลเมตร และหลายคนใช้ขาเทียม หรือไม้เท้า ช่วยพยุงในการวิ่งไปทีละก้าว เร็วบ้างช้าบ้างเป็นระยะทาง 5 กิโลเมตรก่อนเข้าเส้นชัย

อลีสซา ซีลี

บางคนมีอุปสรรคยิ่งกว่าความพิการ อย่าง อลีสซา ซีลี นักไตรกีฬาสาวอเมริกัน เพิ่งได้ไฟเขียวจากแพทย์ให้กลับมาซ้อมได้เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมานี่เอง หลังเถูกตรวจพบว่ามีอาการติดเชื้อที่ขาขวาในช่วงเดือนมกราคม และต้องเข้ารับการผ่าตัด แถมต่อมาไม่นาน เธอมีอาการติดเชื้อที่หลอดเลือดหัวใจ ส่งผลให้เกิดลิ่มเลือดอุดตัน เกือบเอาตัวไม่รอด

บวกกับอุปสรรคเรื่องโควิด นี่คือหนึ่งในทัวร์นาเมนต์ที่ยากที่สุดในชีวิตเธอแน่นอน แต่สุดท้ายเธอก็สู้จนกลับมาได้ และไม่ใกลับมาธรรมดา เธฮคว้าเหรียญทอง ป้องกันแชมป์ได้สำเร็จอีกต่างหาก

นี่ยังไม่รวมนักกีฬาไทยทุกคนที่สู้ยิบตา และไม่ย่อท้อต่อโชคชะตา จนนำมาซึ่งความสุขให้กับแฟนกีฬาชาวไทยในพาราลิมปิกเกมส์ครั้งนี้

มันบอกเราได้ว่า อุปสรรคทุกอย่างของมนุษย์ ถูกเอาชนะได้เสมอ ถ้าคุณอยากข้ามมันไป และใจคุณแกร่งพอ…
.
ผยองเดช

เครดิตภาพ : AP