ประเทศไทยขึ้นชื่อลือชามานานแล้วในด้าน ความไม่ปลอดภัยจากการขับขี่ยวดยานพาหนะบนท้องถนน เป็นประเทศหัวแถวที่ติดอันดับโลก ทวีปเอเชียและอาเซียน​ เมื่อปี 2561 องค์การอนามัยโลก (World Health Organization​ – WHO)​ ได้เปิดเผยถึงการจัดอันดับของประเทศต่างๆ ทั่วโลกที่มีความไม่ปลอดภัยจากการขับขี่บนท้องถนน โดยประเทศไทย มีอัตราการเกิดอุบัติเหตุสูงติดอันดับ 9 ของโลก ติดอันดับ 1 ของทวีปเอเชีย​และอาเซียน มีผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุบนท้องถนน 22,491 ราย คิดเป็น 32.7 คนต่อประชากร 1 แสนคน สูงกว่าค่าเฉลี่ยอัตราการเสียชีวิตของโลกมากถึง 2 เท่า แม้ว่าในปี 2563 อัตราการเสียชีวิตลดลงจากเดิมแต่ก็เป็นเพราะสถานการณ์ การแพร่ระบาดใหญ่ของโควิด-19 ในทั่วโลกและในประเทศไทย ซึ่งมีการใช้รถใช้ถนนลดน้อยลง แต่ตัวเลขของการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุบนท้องถนนยังสูงเป็นอันดับ 1​ ของทวีปเอเชียและอาเซียน 

สำหรับอัตราการเสียชีวิตในเทศกาลสงกรานต์ 7 วันอันตราย ระหว่างวันที่ 10-16 เมษายน 2564​ กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ศูนย์อำนวยการป้องกันและลดอุบัติเหตุทางถนนช่วงเทศกาลสงกรานต์ รายงานว่า เกิดอุบัติเหตุ รวม 2,365 ครั้ง ผู้เสียชีวิต รวม 277 ราย ผู้บาดเจ็บ รวม 2,357 ราย​ สาเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุสูงสุด เกิดจาก ขับรถเร็ว ร้อยละ 35.18 ดื่มแล้วขับ ร้อยละ 22.13 ฯลฯ ยานพาหนะที่เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ รถจักรยานยนต์ ร้อยละ 83.27 ส่วนใหญ่เกิดบนเส้นทางตรง ร้อยละ 58.10 ถนนกรมทางหลวง ร้อยละ 39.13 ถนนใน อบต./หมู่บ้าน ร้อยละ 37.15 ช่วงเวลาที่เกิดอุบัติเหตุสูงสุด​ ​อยู่ระหว่างเวลา 16.01-20.00 น. 

ปัญหาการใช้รถใช้ถนนของผู้คนทั่วไปในสังคมเป็นไปในสภาพ​ “จราจร​ จราจล” มีความวุ่นวายและสับสนอลหม่านเป็นที่สุด​ เนื่องจากไม่มีการเคารพกฎหมาย​ ไม่คำนึงถึงผลกระทบที่จะสร้างความเสียหายต่อชีวิตและทรัพยสินแก่ตนเองและผู้อื่น​ ไม่มีวินัย​ในการขับขี่ ฝ่าฝืนระเบียบและกฎเกณฑ์ต่างๆ​ตามแต่ความพอใจของแต่ละคน กอปรกับ ราชการและเจ้าหน้าที่ของรัฐขาดจิตสำนึก การปฏิบัติงานอย่างตรงไปตรงมาด้วยความเข้มแข็ง ไม่เป็นไปตามหน้าที่และอำนาจที่มีอยู่​ ทั้ง ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่และปล่อยปละละเลยด้วยความไม่รับผิดชอบ ไม่มีการบังคับใช้กฎหมายจราจรอย่างที่ควรจะเป็น ทั้งสองประการนี้เป็นปัญหาใหญ่ระดับชาติที่ทุกภาค​ส่วน​ของสังคม​ควรตระหนักถึงปัญหาอันร้ายแรงและร่วมกันแก้ปัญหาอย่างจริงจัง

เคยมีการรณรงค์การขับขี่ให้ปลอดภัยโดยใช้ถ้อยคำว่า “ตั้งสติก่อนสตาร์ต” ไม่ทราบว่าจะเอาสติที่ไหนมาตั้ง แล้วจะตั้งสติกันอย่างไร โดยข้อเท็จจริงแล้ว ผู้คนทั่วไปในสังคมต่างล้วนดำเนินชีวิตด้วยความหลงลืมสติไปกับไฟกิเลสทั้งสิ้น​ อยากได้ใคร่มีในทุกสิ่งอย่าง​ แม้ว่าจะทำผิดกฎหมายหรือผิดศีลธรรม​ ​กระเจิดกระเจิงและฟุ้งซ่านไปกับอารมณ์ที่ปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย

การแก้ปัญหาในทางโลกจะต้องแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ​ ระบบการศึกษาจะมีส่วนสำคัญในการพัฒนาเด็กและเยาวชนให้เป็นผู้มี “หลักคิดที่ถูกต้องและไม่บกพร่องในจิตสำนึก” เมื่อเติบใหญ่แล้วจะได้เป็นพลเมืองดีของสังคมและประเทศชาติ

สภาพปัญหาของการเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนในประเทศไทย นับวันมีแต่จะเพิ่มขึ้นและทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น ถ้าไม่แก้ไขปัญหาทางด้านจิตใจของคนในชาติให้มีหลักคิดที่ถูกต้องในการเคารพกฎจราจร  และมีจิตสำนึกความปลอดภัยในการขับขี่ สถิติการเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนของประเทศไทยก็จะหวนคืนกลับมาเป็นอันดับ 1 ของโลกอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถิติที่น่าอัปยศ​ สร้างความเสียหายให้กับชีวิตและทรัพย์สินของประเทศชาติที่ไม่อาจประเมินค่าได้

ชาวพุทธพึงทราบว่า สติ ในทางพระพุทธศาสนา​ หมายถึง​ สภาพธรรมฝ่ายดีซึ่งเป็นคุณธรรม​ ทำกิจระลึกในการให้ (ทาน)​ ซึ่งเป็นการขัดเกลากิเลสอย่างหยาบ​ การเว้นทุจริตทางกาย​ วาจา​ (ศีล)​ ซึ่งเป็นการขัดเกลากิเลสอย่างหยาบ การอบรมจิตให้ปราศจากอกุศล​ หรือการอบรมเจริญปัญญาให้มีขึ้น​เพิ่มขึ้น (ภาวนา)​ เป็นการขัดเกลากิเลสอย่างกลางและกิเลสอย่างละเอียด

พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาเดียวในโลกที่พระบรมศาสดา​ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้รู้ว่า​ ไม่มีตัวตน​ (อนัตตา)​ ไม่ใช่สัตว์​ ไม่ใช่บุคคล​ ไม่ใช่เรา​ ไม่ใช่ของเรา มีแต่ สภาพธรรมที่เป็นกุศล​ (กุศลาธรรมา)​ สภาพธรรมที่เป็นอกุศล​ (อกุศลาธรรมา)​ สภาพธรรมที่ไม่เป็นกุศลและสภาพ​ธรรมที่ไม่เป็นอกุศล​ (อพยากตาธรรมา)​

…………………………………..
คอลัมน์ : ว่ายทวนน้ำ
โดย “ทวีศักดิ์ อุ่นจิตติกุล”
อ่านเพิ่มเติมที่.. แฟนเพจ : สาระจากพระธรรม