โจนาธาร เข็มดี น่ะเหรอ จะเป็นเซ็นเตอร์ทีมชาติไทย?
ยอมรับว่าแม้กระแสดี ฟอร์มดีในไทยลีก แต่ผมไม่ค่อยเชื่อแบบนั้น
เกมคิงส์คัพนัดแรกกับ ฟิลิปปินส์ เผลออุทานด่าไปชุดใหญ่ หลังจาก โจนาธาร กะจังหวะบอลพลาดแบบไม่ควรพลาด ให้ ฟิลิปปินส์ ตีเสมอ 1-1 ยังดีที่ไทยแซงชนะ 3-1 ได้ต่อยอดกันถึงแชมป์
นัดดังกล่าว มันไม่ใช่แค่จังหวะนั้น แต่มีช็อตเล่นไม่ละเอียด จ่ายสั้น ติดน้ำ ให้เสียวไส้หลายครั้ง ก่อนมาพลาดจนได้
เล่นเซ็นเตอร์ เล่นตัวสุดท้าย ทำได้ 100 ครั้ง แต่พลาดครั้งเดียวก็เสียประตูทันที แล้วสภาพสนามแบบนั้นก็รู้ๆ กันอยู่ ว่าปัจจัยให้ผิดมันเยอะ ดังนั้นต้องเน้นชัวร์ไปก่อน
แล้วเสียประตูจนได้
มีนักข่าวถาม โจนาธาร ถึงความผิดพลาดนั้น เขายักไหล่ (จริงๆ ไม่ได้ยักไหล่หรอก แค่เปรียบเทียบ) แล้วบอกว่า “ก็สนามมันไม่ดี โค้ช กับเพื่อนก็ให้กำลังใจ ไม่ได้ว่าอะไร”
โทษสนาม ไม่โทษตัวเอง ไม่สลด
ฟังทีแรก หมั่นไส้กับคำตอบ จะไม่โทษตัวเองเลยเหรอ
แต่พอผ่านๆ ไป ความหมั่นไส้เริ่มลดลง กับความคิดที่ว่า “เอ่อ มั่นใจในตัวเองดีเว้ย”
กระทั่งมาเกมกับ ซีเรีย ที่เขายืนได้ดี เล่นทุ่มเท
ทุ่มเท เหมือนๆ 2 นัดแรกของทีมชาติไทยชุดใหญ่ ที่เจอ ฟิลิปปินส์ และเวียดนาม
ถามว่าดีเลิศเลอไหม …ก็ไม่ขนาดนั้น
แต่สิ่งที่น่าสนใจคือ “ความมั่นใจ, ความมุ่งมั่น (หรือจะเรียกโก้ๆ ว่า แพสชั่น)” และ “อายุ”
โจนาธาร มีบุคลิกแพสชั่นดุเดือด มาตั้งแต่เล่นช้างศึก 23 ปี ในสนามใส่เต็ม สู้เต็ม ทีมยิงได้เก็บอาการไม่อยู่ วิ่งมาแหกปากออกอาการคนแรกๆ
หรือแม้แต่แพสชั่นนอกสนาม บางทีอาจมีล้นๆ เบี้ยวๆ ตามอายุที่ยังน้อย
ย้อนไปเรื่องของฝีเท้า ถามว่าเก่งแค่ไหน ก็บอกตามตรงว่าไม่ได้เด่นสุดๆ ไม่ได้เป็นตัวหลักแบบขาดเธอขาดใจ เอาคนอื่นมาแทนก็ได้ ทีมไม่อ่อนไปกว่ากัน
แต่ขอให้ดูที่อายุ เพียงแค่ 22 ปีเท่านั้น ขึ้นมาถึงตรงนี้แล้ว
และกับ “แพสชั่นฟุตบอล” บ้าดีเดือด กับความมั่นใจในตัวเอง ที่อาจดูน่าหมั่นไส้
แต่สิ่งนี้แหละจะยิ่งช่วยให้เขาพัฒนามากยิ่งขึ้น ไม่เก็บมาคิดเล็กคิดน้อย
ความมุ่งมั่นเป็นสารตั้งต้น เติมประสบการณ์ ความเก๋า ด้วยการปล่อยลงเล่นระดับนานาชาติบ่อยๆ เหมือนที่ มาซาทาดะ อิชิอิ ทำ
และด้วยอายุที่ยังน้อย โจนาธาร เข็มดี จะโตได้อีกเยอะ
วันนี้ยังไม่ใช่ แต่วันข้างหน้า เขาจะเป็นกำลังหลักที่ขาดไม่ได้ของทีมช้างศึก.
*** วุฒินล ***