ผู้บริโภค เครือข่ายนักวิชาการและสื่อมวลชน เรียกร้องความเป็นธรรม คดี “พิรงรอง”

สภาองค์กรผู้บริโภค เผยว่า จากกรณีที่ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบกลาง นัดฟังคำพิพากษาในวันพรุ่งนี้ (6 กุมภาพันธ์ 2568) ในคดีที่บริษัท ทรูดิจิทัล กรุ๊ป จำกัด ฟ้องศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร.พิรงรอง รามสูต กรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (กสทช.) ด้านกิจการโทรทัศน์ ซึ่งกลุ่มนักวิชาการและภาคประชาชน เห็นว่า เป็นคดีตัวอย่างที่ “กสทช.” ทำหน้าที่คุ้มครองผู้บริโภคแต่ถูกฟ้องร้อง

สืบเนื่องจากที่มีผู้บริโภคร้องเรียนมาที่สำนักงาน กสทช. ในปี 2566 หลังพบว่าบนแพลตฟอร์มของแอปพลิเคชันทรูไอดี มีการโฆษณาแทรกในช่องทีวีดิจิทัลของผู้ได้รับใบอนุญาตจาก กสทช. ซึ่งบริษัท ทรูดิจิทัล กรุ๊ป ในฐานะผู้ให้บริการแอปทรูไอดี ได้นำสัญญาณมาถ่ายทอดในแพลตฟอร์มของตนเอง

ต่อมา คณะอนุกรรมการพิจารณาอนุญาตด้านกิจการโทรทัศน์ ได้พิจารณาและเสนอความเห็นในเรื่องดังกล่าว และสำนักงาน กสทช. ได้ออกหนังสือแจ้งไปยังผู้ประกอบการที่ได้รับใบอนุญาตประกอบกิจการโทรทัศน์ ให้ตรวจสอบว่า มีการนำช่องรายการที่ได้รับอนุญาตไปออกอากาศผ่านโครงข่ายใดหรือนำไปแพร่ภาพในแพลตฟอร์มใด และให้ปฏิบัติตามประกาศ กสทช. และเงื่อนไขแนบท้ายใบอนุญาตที่เกี่ยวข้องโดยเคร่งครัด ตามหลัก “มัสต์ แครี่” (Must Carry) ที่มีโฆษณาแทรกไม่ได้ แม้หนังสือดังกล่าว ไม่ได้ส่งตรงไปยังบริษัททรูดิจิทัลฯ เนื่องจากไม่ได้เป็นผู้ได้รับใบอนุญาต และไม่อยู่ภายใต้การกำกับดูแลของ กสทช. แต่บริษัททรูดิจิทัลฯ ระบุว่า การออกหนังสือดังกล่าว ทำให้ตนเองเสียหาย จึงนำมาซึ่งการฟ้องร้อง กสทช. พิรงรอง รามสูต

ในคำร้องของบริษัททรูดิจิทัลฯ ระบุว่า หนังสือดังกล่าวเป็นเหตุที่ทำให้ได้รับความเสียหาย เนื่องจากผู้รับใบอนุญาตประเภทช่องรายการโทรทัศน์ อาจทำการระงับการเผยแพร่รายการต่าง ๆ ผ่านทางแพลตฟอร์มของตน โดยในคำร้องได้ระบุว่า ทางสำนักงาน กสทช. ยังไม่มีระเบียบเฉพาะในการกำกับดูแลกิจการ OTT (Over-The-Top หรือ การให้บริการสตรีมเนื้อหาผ่านโครงข่ายอินเทอร์เน็ต)

อย่างไรก็ตาม ดร.พิรงรอง ยืนยันว่า การออกหนังสือของสำนักงาน กสทช. ทำตามหน้าที่คุ้มครองผู้บริโภค ที่ได้รับผลกระทบจากการแทรกโฆษณาในบนแพลตฟอร์มทรูไอดีในการรับชมเนื้อหาตามประกาศมัสต์ แครี่ และดูแลลิขสิทธิ์เนื้อหาของผู้ให้บริการโทรทัศน์ดิจิทัล เพื่อให้เกิดการแข่งขันที่เสรีและเป็นธรรม ซึ่งการตรวจสอบของ กสทช. จนนำไปสู่การออกหนังสือดังกล่าว มาจากการร้องเรียนของผู้บริโภคที่ได้รับผลกระทบจากการแทรกโฆษณาบนกล่องทรูไอดี ทั้งนี้ ไม่ได้มีการเลือกปฏิบัติต่อผู้ประกอบกิจการรายหนึ่งรายใดเป็นพิเศษ

กระแสโซเชียลร้อน! ส่งกำลังใจ #saveพิรงรอง

ขณะที่เรื่องนี้กลายเป็นกระแสร้อนบนโลกโซเชียล โดยมีนักวิชาการด้านสื่อสารมวลชนและเครือข่ายผู้บริโภคพร้อมใจกันติด #saveพิรงรอง พร้อมล่ารายชื่อให้ถึง 10,000 รายชื่อ เพื่อส่งกำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่และให้ได้รับความเป็นธรรมในการตัดสินคดีครั้งนี้ อาทิ

ศาสตราจารย์พิเศษธงทอง จันทรรางศุ โพสต์ผ่านเฟซบุ๊กว่า “ถ้าการปฏิบัติหน้าที่ตามตำแหน่งที่รับผิดชอบด้วยความสุจริตจะกลายเป็นความผิดทางอาญาแล้วไซร้ ในระยะยาว จะเหลือใครทำงานให้กับส่วนรวม”

น.ส.สุภิญญา กลางณรงค์ อดีตกรรมการ กสทช. โพสต์ผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว ส่งกำลังใจให้ “พิรงรอง” ที่ยืนหยัดต่อสู้ เพื่อ กสทช.

นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา ผู้ประกาศข่าวชื่อดัง นำเสนอข่าวผ่านเฟซบุ๊กแฟนเพจ กรรมกรข่าว ชวนจับตาดูการพิจารณาคดีดังกล่าว หลัง “พิรงรอง” ทำหน้าที่คุ้มครองผู้บริโภค

เฟซบุ๊กคณะกรรมการนิสิตคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ ก็โพสต์ร่วมติด #saveพิรงรอง #freeกสทช ส่งกำลังให้ใจให้ อ.พิรงรอง

ชี้ชะตา! ลุ้นศาลอาญาทุจริตฯ หลุดตำแหน่งหรือไม่?
สำหรับคำพิพากษาของศาลในวันที่ 6 ก.พ. 68 หรือ วันพรุ่งนี้ ดร.พิรงรอง ถูกตัดสินว่ามีความผิดและไม่ได้รับสิทธิให้ประกันตัว ระหว่างรอการอนุมัติการอุทธรณ์ จะต้องสิ้นสภาพการเป็น กสทช. ทันที

ทั้งนี้ ผู้ที่กระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 157 มีโทษคุกตั้งแต่ 1-10 ปี หรือปรับตั้งแต่ 2,000 บาท ถึง 20,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ส่วนคุณสมบัติของ กสทช. ตามพระราชบัญญัติองค์กรจัดสรรคลื่นความถี่และกำกับการประกอบกิจการวิทยุกระจายเสียง วิทยุโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคม พ.ศ. 2553 มาตรา 7 (6) และ (7) กำหนดลักษณะต้องห้ามของกรรมการ กสทช. ว่าเป็นบุคคลที่ต้องคำพิพากษาให้จำคุกและถูกคุมขังอยู่โดยหมายของศาล หรือ เคยได้รับโทษจำคุกโดยคำพิพากษาถึงที่สุดให้จำคุก เว้นแต่ในความผิดอันได้กระทำโดยประมาทหรือความผิดลหุโทษ

อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ในเดือนเมษายน 2567 บริษัททรูดิจิทัลฯ ได้ยื่นเคยคำร้องขอให้ศาลสั่งให้ ดร.พิรงรอง ยุติการปฏิบัติหน้าที่กรรมการ กสทช. และประธานอนุกรรมการพิจารณาอนุญาตด้านกิจการโทรทัศน์ไว้ชั่วคราว จนกว่าศาลจะมีคำพิพากษาในคดีนี้  แต่ต่อมาในเดือนพฤษภาคม 2567 ศาลยกคำร้องดังกล่าว โดยพิจารณาว่าจำเลยไม่มีพฤติการณ์ที่แสดงให้เห็นว่า เป็นปฏิปักษ์ ขัดขวาง หรือกลั่นแกล้งการประกอบธุรกิจของโจทก์ตามที่กล่าวอ้าง