เมื่อวันที่ 25 เม.ย. 68 ผู้สื่อข่าวได้รับการประสานขอความช่วยเหลือจาก น.ส.สุพัตรา เกษร อายุ 60 ปี พักบ้านเลขที่ 120/40 หมู่บ้านธารทิพย์ หมู่ 4 ต.พลูตาหลวง อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ขอให้ช่วยเป็นสื่อกลาง กระบอกเสียงของสังคม ในการติดตามหาครอบครัว 5 สุนัข (ไม่ทราบสายพันธุ์แน่ชัด) ที่พลัดพรากจากครอบครัว มาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเป็นเวลานานหลายเดือนแล้ว

น.ส.สุพัตรา เปิดเผยว่า สืบเนื่องจากเมื่อวันที่ 15 ต.ค. 67 ขณะพี่สาวเดินทางไปให้อาหารสุนัขจรจัด ที่อาศัยอยู่บริเวณทางรถไฟ ใกล้สำนักสงฆ์ป่าขันติอุดมธรรม เหมือนในทุกวันเช่นเคย ได้ประสบกับฝูงสุนัขแปลกหน้า ที่ไม่ได้อาศัยอยู่ในละแวกนี้ เกาะกลุ่มกันอยู่ 6 ตัว ส่วนใหญ่หางกุด ลักษณะคล้ายพันธุ์ผสม เนื้อตัวสะอาดสะอ้าน อ้วนท้วมสมบูรณ์ สันนิษฐานว่า เป็นสุนัขที่มีผู้คนเลี้ยงไว้อย่างแน่นอน กระทั่งวันรุ่งขึ้น ก็มาพบว่า สุนัข 1 ใน 6 ตัว ได้ถูกรถไฟชนตาย เหลือเพียง 5 ตัว ที่ยังวนเวียนเฝ้าศพเพื่อนร่วมฝูงอย่างไม่ห่างไปไหน

จนกระทั่งวันที่ 18 ต.ค. 67 ได้พบว่า ฝูงสุนัข ทั้ง 5 ตัว ได้พากันย้ายถิ่นฐานมาอยู่บริเวณท้ายหมู่บ้าน ซึ่งเป็นไร่มันสำปะหลัง ใกล้กับบ้านที่ตนเองอาศัยอยู่ นับจากวันนั้นเป็นต้นมา ชีวิตผู้คนในหมู่บ้าน ที่เคยอาศัยอยู่กันอย่างสงบมีความสุข ต้องพบกับชะตาพลิกผัน บรรยากาศที่เคยเงียบสงบยามค่ำคืน ต้องเต็มไปด้วยเสียงสุนัขเห่าหอน บ้านเรือนที่เคยอยู่เป็นระเบียบ ถูกรื้อ คาบลักขโมยสิ่งของออกไป ไม่เว้นแต่ละวัน อีกทั้งต้องใช้ชีวิต อยู่อย่างหวาดระแวง ไม่รู้จะพลาดถูกสุนัขกัดวันไหน โดยเฉพาะลูกเด็กเล็กแดง

ที่ผ่านมา ตนเองและเพื่อนบ้านที่มีความรักสุนัข ได้นำอาหาร และน้ำดื่ม มาคอยดูแลสุนัข ทำให้มีอาหารประทังชีวิต และมีชีวิตอยู่รอดมาได้จนถึงปัจจุบัน ตลอดจนช่วยกันดูแลสุนัขไม่ให้ไปสร้างปัญหา กับผู้คนในหมู่บ้าน ซึ่งตัวไหนที่เชื่อง ก็นำมาชุบเลี้ยงไว้เป็นสุนัขประจำบ้าน

อย่างไรก็ตาม สุนัขเหล่านี้ แม้จะยังสร้างปัญหาอยู่บ้าง แต่พวกเขาทุกตัว ก็ยังรักไม่ทอดทิ้งกันไปไหน ในทุกๆ วัน ก็จะออกมานั่งอยู่ตามถนน เฝ้ารอหวังสักวันเจ้าของจะกลับมา ซึ่งที่ผ่านมา มีชาวบ้านบอกเล่าว่า ได้พบกับหญิงสาวผู้หนึ่ง มาตามหาสุนัข ที่บริเวณทางรถไฟ จุดที่พบครั้งแรก โดยบอกกับชาวบ้านว่า สุนัขที่เลี้ยงไว้ ถูกคนรักแอบนำมาปล่อย ขณะตนเองไม่อยู่บ้าน ซึ่งข้อมูลดังกล่าว ก็ยังไม่ทราบแน่ชัดว่า เป็นเจ้าของสุนัขเหล่านี้หรือไม่ หวังว่าเจ้าของจะทราบข่าว และมารับพวกเขากลับไปดูแล อยู่กันพร้อมหน้าครอบครัวดังเดิม.