เมื่อวันที่ 21  มิ.ย. ศ.นพ.ธีระวัฒน์ เหมะจุฑา ศูนย์ความเป็นเลิศ ด้านการแพทย์บูรณาการและสาธารณสุข และที่ปรึกษาวิทยาลัยการแพทย์แผนตะวันออก มหาวิทยาลัยรังสิต ได้โพสต์ข้อความระบุว่า

น้ำมันพืชมากโอเมก้า-6 กับมะเร็งเต้านมชนิดร้ายแรง

กรดลิโนเลอิก โอเมก้า-6 ในอาหาร สามารถผ่านการส่งสัญญาณ FABP5-mTORC1 มีผลต่อมะเร็งเต้านมชนิดร้ายแรง (วารสาร Science 15 เมษายน 2568)

เซลล์มะเร็งจะต้องประสานการเติบโตและการแพร่กระจายกับความสมบูรณ์ของสารอาหารของมัน และมีระบบการเผาผลาญโดยกลไกการส่งสัญญาณของ mTORC1

จากนั้น กำหนดเป้าหมายทาง mTOR ซึ่งจะควบรวมอิทธิพลจากนอกเซลล์เหล่านี้กับกระบวนการสร้างสิ่งที่จำเป็นของมะเร็ง

บทบาทของ mTOR ในฐานะตัวกลางควบคุมการเผาผลาญของเซลล์ สารอาหารต่างๆ ส่งผลต่อเส้นทางมะเร็งนี้ได้อย่างไร จะช่วยทำให้เรามีกลยุทธ์ในการ ช่วยผู้ป่วยมะเร็ง อีกทางหนึ่ง มะเร็งเต้านม มีการส่งสัญญาณ mTOR ผิดปกติมากถึง 50%

หลักฐานที่เชื่อมโยงกรดอะมิโนและบทบาทของกลูโคส กับmTORC1 นั้น แม้ว่ามีอยู่แพร่หลาย ก็จริง แต่ยังคงมีการศึกษาไม่เพียงพอ ซึ่งรวมถึงกรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อนที่จำเป็น (PUFA) คือ กรดลิโนเลอิก โอเมก้า-6 (LA) และกรดลิโนเลนิก โอเมก้า-3 (ALA) ซึ่งไม่สามารถสังเคราะห์ขึ้นภายในร่างกายของมนุษย์ได้

ในทางสรีรวิทยา โอเมก้า-6 PUFAs เกี่ยวข้องเป็นหลักกับการสังเคราะห์ พรอสตาแกลนดิน ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวกลางในการตอบสนอง ในเรื่องของ การอักเสบ

ในขณะที่ โอเมก้า-3 PUFAs มีคุณสมบัติต้านการอักเสบ

โอเมก้า-6 LA เป็นไขมันไม่อิ่มตัวที่พบมากที่สุดในอาหารแบบตะวันตก และได้มาจากผลิตภัณฑ์จากสัตว์และโดยเฉพาะอาหารแปรรูปที่มีน้ำมันพืช เช่น น้ำมันดอกคำฝอย น้ำมันเมล็ดองุ่น น้ำมันเมล็ด ฝ้าย น้ำมันดอกทานตะวัน น้ำมันข้าวโพด

การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภค โอเมก้า-6 LA กับอุบัติการณ์มะเร็งเต้านม มักขัดแย้งกันเอง ด้วยความหลากหลายของมะเร็งเต้านม

การศึกษานี้ ผู้ป่วยจะถูกแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม การแสดงออกของตัวรับฮอร์โมนและการขาดตัวรับ

มะเร็งเต้านม มีความเกี่ยวข้องกับปัจจัยอื่นๆ ในระดับโมเลกุล เช่น โรคอ้วน อยู่แล้ว ดังนั้นการศึกษานี้จะเจาะลึกไปถึงกลไกของ mTOR ที่ทำหน้าที่สำคัญใน การรับรู้และถูกกระตุ้นตามความพร้อมของสารอาหารที่ส่งผลเฉพาะให้เซลล์มะเร็งเต้านมขยายตัวเพิ่มขึ้นในแต่ละชนิดย่อย

การศึกษายืนยันผลด้วยการศึกษาในเซลล์มะเร็งเต้านม (breast cancer cell lines) และ เซโนกราฟต์ (Xenograft) ที่ได้จากผู้ป่วย (PDX) โดยที่กรดลิโนเลอิก โอเมก้า -6 กระตุ้นมะเร็งเต้านมที่ร้ายแรงที่สุด (triple negative) ที่ไม่ตอบสนองต่อการบำบัดแบบมุ่งเป้าโดยผ่าน mTORC1 โดยที่มะเร็งที่อาศัยฮอร์โมนชนิดอื่นจะไม่ได้ใช้กลไกนี้

ระดับของโปรตีนที่จับกรดไขมันชาเปอโรนลิพิด 5 (FABP5) สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเนื้องอก ชนิดร้ายแรง เมื่อเทียบกับเนื้องอกที่มีตัวรับฮอร์โมน และ FABP5 โต้ตอบโดยตรงกับ mTORC1 เพื่อควบคุมการก่อตัวของสารเชิงซ้อน การจับกับสารตั้งต้น และตำแหน่งย่อยในเซลล์

การเชื่อมโยงของการ ส่งสัญญาณ FABP5-mTORC1 นี้ ในร่างกายสัตว์กินอาหารที่มีน้ำมันดอกคำฝอย ส่งเสริมการเจริญเติบโตของเนื้องอก triple negative FABP5

และโอเมก้า -6 PUFAs กระตุ้นให้เกิดการส่งสัญญาณ ในสภาวะขับเคลื่อนที่มีสารอาหารจำนวนมาก และสิ่งที่พบนี้ ยังเจอในเลือดของคนป่วยที่มีมะเร็งเต้านมร้ายแรง ที่เพิ่งได้รับการวินิจฉัย