หากไม่ใช่เพราะญาติผู้เสียชีวิตได้รับความเมตตาจากชายผู้หนึ่งที่ชื่อ ลุงต๋อย สุรเสก เนื่องน้อย สัปเหร่อแห่งวัดสุทธาวาส (วัดใหม่ตาสุต) แล้วมาโพสต์บอกเล่าเรื่องราวด้วยความรู้สึกสุดซาบซึ้งใจแล้ว ลุงต๋อยคงไม่ได้มา “โหนกระแส” ของพิธีกรปากกล้า กรรชัย กำเนิดพลอย

ลุงต๋อยไม่ใช่เซเลบ ไม่ใช่ซุป’ตาร์ ก็แค่สัปเหร่อ อาชีพที่ต้องอยู่กับศพ อยู่กับคนตาย จนหลายคนดูถูกดูแคลนด้วยซ้ำทั้งที่คือผู้ทำให้การเดินทางไกลครั้งสุดท้ายได้จากไปอย่างสุขสงบงดงาม

ท่ามกลางตัวเลขผู้เสียชีวิตจากโควิดที่ทำนิวไฮต่อเนื่อง เช่น 2 ส.ค.วันเดียว มีคนติดเชื้อ 17,970 คน เสียชีวิต 178 คน นอนรอเตียงตายคาบ้านถึง 21 คน ตัวเลขติดเชื้อทั้งหมดทะลุ 6แสนคน เสียชีวิตใกล้ 5 พันคน ทุกข์กำลังท่วมท้นล้นแผ่นดิน

แม้จะมีวัดใน กทม. ถึง 400 กว่าวัด แต่มีไม่ถึง 20 วัด ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวัดไม่โด่งดัง ที่ยอมเผาศพคนตายจากโควิด วัดเหล่านี้ เผาจนเมรุระเบิด เพราะชุมชนกลัวแพร่เชื้อ นั่นทำให้หลายวัดปฏิเสธการเผาศพผู้ป่วยโควิดไปด้วย

“บางคนขับรถตระเวนหอบหิ้วคนตายจากวงเวียนใหญ่ถึงบางสะแกนอก ผ่านกี่วัด ลองคิดดู ผมไม่เข้าใจ วัดของคุณ หรือมันก็แค่หัวโขน เจ้าอาวาสคนไหนสร้างวัดดัวยเงินตัวเองบ้าง ก็เห็นเรี่ยไรเงินจากประชาชน แล้วทำไมไม่ยอมเผาศพ แล้วถ้าเป็นญาติพี่น้องคุณล่ะ ไม่ให้เผา แล้วเค้าจะไปที่ไหน” คำพูดจากคนที่บอกว่าไม่รู้หนังสือ กลับกระแทกจนถึงก้นบึ้งของหัวใจคนในยามนี้

กรรชัย ถามว่า ใส่ชุดอะไรไปเผาศพ คำตอบเรียบ ๆ จาก ลุงต๋อย สั่นสะเทือนไปถึงดวงดาว ก็ใส่ชุดกันฝน ถุงมือปอกผลไม้ รองเท้าแตะ ใช้แฟ้บ ใช้ไฮเตอร์ล้างมือ ชุดก็ซักตากเอา เค้าว่าไม่ปลอดภัย แต่ทำไงได้ ผมกับพระ 4 รูปก็ขึ้นไปเผาศพ ไม่มีหน่วยงานไหนมาบอกว่า เราต้องป้องกันยังไง อย่างชุดพีพีอี พระ ชาวบ้าน รพ.ทหารเรือ ส.ข.จิรเสกข์ ก็เอามาให้ 2 ชุด ตอนนี้ มีพอแล้ว แต่ต่อให้เหลือแค่ชุดสุดท้าย “ผมก็ไม่ทิ้งเค้า” ลุงต๋อยย้ำหนักแน่น

ได้ฉีดวัคซีนมั้ย ลุงต๋อยบอก ยัง ทำไมไม่ขอ “ผมไม่ขอใคร” ลุงต๋อยสวน “รัฐทำงานผิดพลาด แล้วมาทิ้งให้เรา ผมกล้าพูด ผมไม่กลัวหรอก ผมตัวคนเดียว เอาเงินที่แจก 5 พันไปซื้อวัคซีนดี ๆ ราคาพันกว่าบาทมาฉีดประชาชนทุกคนดีกว่ามั้ย เอาเงินมาให้ แล้วชีวิตไม่รอด เอามาทำไม”

“เค้าเอาแต่ด่านหน้า แล้วด่านสุดท้ายล่ะ เราเป็นหมูเป็นหมาหรือ ไม่ใช่คนหรือ เราจะตายอยู่ตรงนั้นมั้ย สัปเหร่ออย่างพวกเราไม่มีเงินเดือน ไม่มีใครมอง ศพคนรวยไปวัดหลวงได้ แล้วศพคนจนเค้าจะทำยังไง ถ้าพวกผมตายหมด จะให้ศพลอยน้ำอย่างอินเดียหรือ ตอนนี้ ญาติทิ้งกระดูกไม่เก็บกลัวเชื้อโรค ผมบอก ยังไงก็พ่อแม่นะ หมดโควิด มารับไปนะ แต่ถ้าไม่มา ผมเป็นเจ้าภาพเอง เอาไปลอยอังคารให้ ก็บางคนจนจริง ๆ” ขณะตัวเองเผาไปแล้ว 77 ศพ เข้าใจแล้วที่ว่า ตายเป็นเบือ

หลังพูดแทนใจคนด่านสุดท้าย กทม.ได้เริ่มเข้าไปฉีดวัคซีนให้สัปเหร่อและพระเณรในวัดต่าง ๆ เกือบ 200 วัด แม้แต่ไฟเซอร์บริจาคเจ้าปัญหา 1.5 ล้านโด๊ส สัปเหร่อก็ได้อานิสงส์ถูกจัดเป็นคนด่านหน้าด้วย เหนืออื่นใด คำพูดลุงต๋อย ทำให้มีวัดรับเผาศพคนตายจากโควิดเพิ่มอีกเท่าตัว

โทมัส เอวา เอดิสัน กล่าวไว้ว่า  “ความยิ่งใหญ่ของคนวัดกันที่สิ่งที่คุณเป็น ไม่ใช่สิ่งที่คุณมี” แม้จะเป็นแค่สัปเหร่อที่คนเหยียดหยาม แต่ชายผู้นี้ กลับช่างยิ่งใหญ่ในหัวใจประชาชนนัก ชายที่สำนึกในภาระหน้าที่ ทำงานอย่างสมศักดิ์ศรี ดุจมีหัวใจทองคำ และยังช่าง อหังการ!?!

ก็น่าเสียใจที่บางคนมีอำนาจยิ่งใหญ่ล้นฟ้า แม้ทำงานล้มเหลวสิ้นเชิง กลับหลงตัวว่า คือผู้กู้ชาติ ไม่ยอมปล่อยวาง ยอมตายคาเก้าอี้ พร่ำบอก ปิดทองหลังพระ แต่โอ้อวดผลงาน (ที่ล้มเหลว) ทุกวัน

ท่ามกลางซากศพที่ถมทับทวีคูณ และเสียงร่ำไห้ของคนทั้งแผ่นดิน.

——————
ดาวประกายพรึก