หลังจากตระเวนแนะนำร้านอาหารไปหลายร้าน ครั้งนี้ขอทำสิ่งที่แตกต่างบ้าง เพราะชีวิตเราไม่ได้มีความสุขทุกวัน บางทีอยากหาที่สงบ ๆ เงียบ ๆ ให้ได้นั่งนิ่ง ๆ คิดทบทวนสิ่งที่ผ่านมา เพื่อหาทางออกให้กับปัจจุบันและอนาคต ผมจึงอยากแนะนำสถานที่สวยงามอย่าง “วัดอุโมงค์” ให้ได้รู้จักกันครับ

วัดอุโมงค์ (วัดสวนพุทธรรม) เป็นวัดเก่าแก่ของจังหวัดเชียงใหม่ ตั้งอยู่ อ.เมือง บริเวณเชิงดอยสุเทพหรืออยู่ด้านหลังของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ สร้างขึ้นในสมัยพญามังราย อายุเก่าแก่ราว 700 กว่าปี การสร้างอุโมงค์ในครั้งนั้นเพื่อใช้เป็นที่นั่งวิปัสสนาของพระเถระเพราะมีความเงียบสงบ

เมื่อผมเดินเข้าไปในเขตวัด สัมผัสได้ถึงความเย็นและร่มรื่น มีต้นไม้เล็กใหญ่นานาพันธุ์ ตามกำแพงมีมอสส์เขียว ๆ ขึ้นปกคลุมสวยงาม (เหมือนเวลาไปประเทศญี่ปุ่นเลยครับ) มองเห็นปากทางเข้าอุโมงค์มีอยู่หลายที่ จะเข้าตรงไหนก็ได้เพราะเชื่อมโยงถึงกันได้หมด แค่ต้องถอดรองเท้าไว้ข้างหน้าก่อนเข้าไปเท่านั้นเอง

เมื่อเดินเข้าไป มัน ‘ว้าว’ มากจริง ๆ เพราะอุโมงค์แต่ละเส้นสวยงามและไม่ซ้ำกัน สุดทางจะมีพระพุทธรูปประดิษฐานให้กราบไหว้ หรืออาจจะเป็นทางออกไปยังที่อื่นก็ได้ รวมไปถึงทางออกด้านหลังเพื่อออกไปข้างนอกและขึ้นไปด้านบนต่อไป

ความสูงของอุโมงค์แต่ละเส้นทางไม่เท่ากัน บางเส้นมีความสูงเกือบเท่าความสูงผมเลย (ราว 185 เซนติเมตร) เดินไปลุ้นไปไม่ให้หัวโขกเพดาน มีบันไดเป็นบางจุด ผมชอบดูผนังอุโมงค์ บางแห่งเป็นอิฐ บางแห่งเรียบ บางแห่งมีช่องแสงส่องลงมา…สวยงามมากครับ เห็นว่ามีภาพจิตรกรรมโบราณตามผนังอุโมงค์ด้วย แต่ผมไม่ได้สังเกต

สถานที่อีกแห่งที่อยู่บริเวณไม่ห่างกันนักคือ “โรงภาพปริศนาธรรม” ผมมีโอกาสเดินไปดูแล้วชอบมากครับ มีงานศิลปะที่หลากหลาย ทั้งงานวาด งานปั้น งานโลหะ ขนาดเล็กใหญ่ถูกจัดแสดงในอาคาร มีงานศิลปะตั้งแต่ดูแล้วเข้าใจง่ายไปจนถึงชิ้นงานศิลปะที่ต้องตีความ

ผลงาน “วิปัสสนา-ภาชนะ” ของ อ.มณเฑียร บุญมา ตั้งโดดเด่นอยู่กลางห้อง มีพุทธพจน์เขียนกำกับว่า “ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายในที่สุด” และเมื่อเดินออกมาจากอาคารจะเห็น “เสาหินอโศกจำลอง” ของท่านพุทธทาสภิกขุ ตั้งอยู่อย่างโดดเด่น

สำหรับใครที่ต้องการความสงบและชอบความสวยงามของสถานที่ ผมอยากชวนไปให้รู้จักกับวัดอุโมงค์ ที่เชียงใหม่กันครับ

………………………………………..
คอลัมน์ : ก้อนเมฆเล่าเรื่อง
โดย “น้าเมฆ”
https://facebook.com/cloudbookfanpage