เมื่อวันที่ 22 มี.ค. อ.ไพศาล แสนไชย เปิดใจหลังการเสียชีวิตของพระเอกร้อยล้าน เมฆ-วินัย ไกรบุตร เมื่อช่วงเกือบเที่ยงคืนวันที่ 20 มีนาคม 2567 ว่า ธรรมดา ท่านต้องเสียชีวิตตั้งนานแล้ว ต้องเสียท่านตั้งแต่วันที่ 27 ธ.ค. ปีที่แล้ว กำหนดท่าน เวลาเดียวกันประมาณเที่ยงคืนเศษ แต่บุญกุศลก็ต่อให้มาได้ เมื่อวิญญาณท่านหลุดจากร่างไปแล้ว ท่านก็มีความสบาย แล้วไปอยู่ภพภูมิที่ดี ก็ไปเจอกันเมื่อคืน ตีสองตีสามก่อนผมจะตื่นนอน บอกว่า ผมดีใจ คุณไพศาล ผมสบายแล้ว ผมหายแล้ว ผมหมดบุญแล้วจากโลกมนุษย์ อยู่นี่สบาย ถ้ารู้อย่างนี้ไม่ต้องรักษามาตั้งนาน เขาว่าอย่างนี้ ถ้าคุณไม่ได้แก้เวรแก้กรรม คุณก็ต้องลำบาก ต้องทรมานกว่านี้เยอะ กรรมเก่าแก้หมดแล้ว ยุติแค่นี้ ชาติหน้าไม่เป็นแล้ว ไปดูบัญชีบุพกรรมของท่านในโลกวิญญาณ ท่านต้องกลับมาเกิดใหม่นะ รู้สึกจะเกิดกับลูกสาวแกเอง
เมื่อถามว่าก่อน วินัย ไกรบุตร จะเสีย ทางครอบครัวได้ติดต่อมาหรือไม่ อ.ไพศาล กล่าวว่า ติดต่อ ว่าป่วยหนักทำอย่างไรดี ความดันตก ก็ให้ไปปล่อยปลา (ผู้ช่วยอาจารย์ : ให้ปล่อยปลา 56 ตัว ทำสังฆทานวัดไทย 1 วัด และขอพรมัสยิด) ช่วยให้ไปได้ง่าย (พี่จอย ผู้ช่วยอาจารย์ : หลังทำเสร็จนี่ก็ไปเลย)
“รู้ตั้งนานว่าต้องไปตั้งนานแล้ว มีบุญค้ำๆ ไว้ จนธาตุทรงไว้ไม่ได้ ก็ต้องไป มีบุญค้ำให้อยู่ให้เห็นคน เห็นโลกมนุษย์อีกสักหน่อย ได้ทำบุญ ทำทาน อีกสักระยะ”
เมื่อถามถึงมีคนดราม่าว่ามาหาอาจารย์แล้วทำไมไม่หาย อ.ไพศาล กล่าวว่า ถ้าหายหมด ก็ไม่มีคนตาย โรงพยาบาลก็ยุบหมด การตายถึงเวลาก็ต้องตายทุกคน หมดกรรมไป ยุติกันในชาตินี้ กรรมผิวหนังโรคอะไร ต่อไปแก่ตาย ก็ไปอย่างสงบ ไม่มีโรคภัยอะไรที่ทุกข์ทรมานแบบนี้ และคงไม่ได้ไปร่วมงานของ เมฆ ให้ทางครอบครัวจัดและทำพิธีทางศาสนาพุทธดีมาก ถ้าทำอิสลามก็ได้ ก็ไม่รู้ตอนท่านตาย ท่านสิ้นบุญ ได้ยินว่าท่านไปแบบสงบ บอกผมไปไม่รู้ตัวเลย รู้ตัวเขาพามาที่นี่ เอ้าตายแล้ว ตกใจนิดหน่อยแล้วก็ดีใจด้วย ลูกเมียไม่ต้องลำบากผมแล้ว ไปแบบหมดกรรม เกินอายุขัยด้วย ไปท่านก็ไม่มีแผล ไม่มีอะไร เหมือนคนปกติ ให้กำลังใจทุกคน คนเราถึงจุดสุดท้าย มีทุกคน อย่าไปเสียใจ ต่อไปเราก็เป็นแบบนี้ เข้าโลงเหมือนกัน แต่ให้ไปสบายหน่อย โรคภัยอย่าเบียดเบียนเยอะ เมียเขาก็ทำหน้าที่อย่างดี ดูแลสามี ไม่รังเกียจสามี ท่านก็ได้บุญส่วนหนึ่ง ทำบุญให้ก็ได้บุญอีกส่วนหนึ่ง บุญนี้จะค้ำชูเมียเขา ไม่ให้เป็นโรคภัยในภายหน้า
