‘Memoir of a Snail’ ผลงานชิ้นใหม่ของ “อดัม เอลเลียต” ผู้กำกับหนังสต็อปโมชันชาวออสเตรเลียที่เคยคว้ารางวัลออสการ์ จากหนังแอนิเมชันขนาดสั้นเรื่อง “Harvie Krumpet” (2003 / 22 นาที) และทำหนังที่คนทั่วโลกตกหลุมรักอย่าง “Mary and Max” (2009) เนื่องจากเป็นงานสต็อปโมชันแบบเคลย์แอนิเมชัน ซึ่งทำแบบการปั้นดินน้ำมัน ที่ใช้เวลาเตรียมงานและถ่ายทำนานถึง 8 ปีในเมลเบิร์นบ้านเกิดของเขา
ผลงานชิ้นนี้ เอลเลียต ทำร่วมกับเพื่อน ๆ ทีมงานที่ช่วยเหลือเขามาตั้งแต่เริ่มต้นทำแอนิเมชันครั้งแรกเมื่อ 20 ปีก่อน ที่น่าสนใจกว่านี้ก็คือหลังจากนำไปฉายใน “เทศกาลแอนิเมชันนานาชาติเมืองอานซี” เทศกาลภาพยนตร์แอนิเมชันที่โด่งดังที่สุดในโลก ปรากฏว่าหนังได้รางวัลชนะเลิศ “ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม” อีกทั้งยัง ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล “ลูกโลกทองคำ ครั้งที่ 82” (Golden Globes 2025) สาขา “แอนิเมชันยอดเยี่ยม” อีกด้วย
เรื่องย่อ Memoir of a Snail มนุษย์ทากหัวใจผจญภัย บอกเล่าเรื่องราวของ “เกรซ” เด็กสาวในช่วงทศวรรษที่ 70 ประเทศออสเตรเลีย เธอเริ่มสะสม “หอยทาก” หลังจากเธอสูญเสียแม่ เธอกับน้องชายฝาแฝด “กิลเบิร์ต” อยู่กับพ่อ อดีตนักมายากลที่ตอนนี้เป็นอัมพาตครึ่งล่าง เพราะอาการติดเหล้า แม้จะเกิดมาอาภัพ แต่เธอกับ “กิลเบิร์ต” ก็สนิทกันมาก เธอมักโดนล้อที่เกิดมาเป็น “โรคปากแหว่ง” ขณะที่ “กิลเบิร์ต” จะเข้ามาปกป้องเธอในทุกครั้ง แต่แล้วโชคชะตายังไม่อยากหมดสนุก พ่อของเธอเสียชีวิต เธอกับน้องชายจำต้องแยกจากกัน เพื่อไปอยู่กับ “พ่อแม่อุปถัมภ์” สองพี่น้องห่างไกลกันเป็นครั้งแรก โดยไม่รู้ว่าจะได้กลับมาพบกันอีกเมื่อไหร่ ในโลกที่ดูเหงาหงอยและอ้างว้าง “เกรซ” จึงได้แต่พูดคุยกับหอยทากของเธอ…
จุดแข็ง แม้หนังจะดูมีความดร่ามาชีวิตของเด็กน้อยที่ต้องออกไปเผชิญโลก หรือดูราวกับต้องออกไปผจญภัยกับครอบครัวใหม่ ทว่าหนังกลับเลือกที่จะเล่าในมุมหดหู่ใจแบบโศกนาฏกรรม พร้อมกับการเล่าเรื่องให้ดูตลกขบขัน แฝงไปกับความสะเทือนใจความรู้สึกของผู้ชมที่บางช่วงบางตอนก็อดสงสารไม่ได้จนต้องเสียน้ำตา สำหรับจุดเด่นอีกอย่างที่น่าสนใจคือ การเล่าเรื่องแบบพาร์ทของเด็กและผู้ใหญ่ จากบทบาทความไร้เดียงสาของหนูน้อย เติบโตล่วงเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ การเรียนรู้ชีวิตความรัก การเผชิญหน้ากับปัญหาต่าง ๆ ที๋ถาโถมเข้ามาแบบไม่หยุด ทั้งในฝั่งของ “เกรซ” และ “กิลเบิร์ต” สามารถทำออกมาได้อย่างลงตัว ราวกับต้องการสื่อให้เห็นถึงคุณค่าของการใช้ชีวิตไม่ว่าจะต้องเจอเรื่องเศร้าหรือหดหู่แค่ไหนก็ตาม
จุดอ่อน เพราะความเห็นหนังแนว “สต็อปโมชัน” ที่ต้องใช้ความละเอียดอ่อนและพิถีพิถันในการถ่ายทำ ซึ่งเป็นเรื่องยากมาก ๆ หากจะทำให้หลายองค์ประกอบดูครบถ้วน โดยเฉพาะโทนของแสงและสี จึงทำให้บางช่วงบางตอนดูแปลกตาไปบ้าง แต่ก็ไม่ใช่จุดที่ทำให้อารมณ์ของหนังเปลี่ยนไป ส่วนหนึ่งเข้าใจได้ว่าหนังต้องการสื่อให้เห็นถึงความหม่นหมอง และความหวังที่จะได้เจอแสงสว่าง
5/5 ยอมรับว่า คออนิเมชั่นดูแล้วจะรู้สึกอินมาก สำหรับผู้ชมที่ไม่ค่อยได้ยลหนังแนวนี้ แรก ๆ อาจจะรู้สึกแปลก ๆ แต่หากลองเปิดใจดูไปเรื่อย ๆ ก็จะอินไปกับบทบาทของตัวละครได้ไม่ยาก หนังแฝงมุมมองด้านบวกของชีวิตเอาไว้มากมาย ถือเป็นหนังอนิเมชั่นต้นปี ที่ไม่น่าพลาดจริง ๆ ครับ
——————————
คอลัมน์ : ดูหนังกับหมี
โดย : แพนด้าอ้วน
ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก Mongkol Major Mongkol Cinema
