ถ้าพูดถึง ทรัพยากรป่าไม้ ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญของชาติเพราะได้สร้างประโยชน์แก่ประชาชนในทางตรงและทางอ้อม แต่ว่าในหลายๆที่ก็เริ่มจะลดลงเพราะมีการตัดไม้ทำลายป่าและเกิดการเผาไม้ตามธรรมหรือที่เรียกว่าไฟป่า ทำให้จึงขาดสมดุลทางธรรมชาติ ซึ่งอาจจะนำความเสียหายอย่างร้ายแรงกลับสู่ประชาชน

และเมื่อวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2532 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงลงพระปรมาภิไธยในพระราชกำหนดแก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.บ.ป่าไม้พุทธศักราช 2484 และพระราชกำหนดแก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.บ.อุทยานแห่งชาติ

พระราชกำหนดดังกล่าวได้ให้อำนาจรัฐมนตรีฯโดยความเห็นชอบของคณะรัฐมนตรีมีอำนาจสั่งการให้สัมปทานป่าไม้สิ้นสุดลงทั้งแปลงได้อันเนื่องมาจากอุทกภัยภาคใต้ที่เกิดขึ้นเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2531 โดยเฉพาะที่ตำบลกระทูนอำเภอพิปูนจังหวัดนครศรีธรรมราช
และเห็นว่าภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งมาจากการลักลอบตัดไม้ทำลายป่าจำเป็นต้องทำการรณรงค์ต่อเนื่องและระยะยาวให้ประชาชนได้เข้าใจและให้ความสำคัญในการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้โดยสร้างจิตสำนึกให้กับประชาชนเกี่ยวกับอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากการตัดไม้ทำลายป่าจึงขออนุมัติให้กำหนดวันที่ 14 มกราคมของทุกปีเป็น “วันอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้ของชาติ”