การรอคอยเป็นเทคนิคอย่างหนึ่งของแต่ละอาชีพ ต่างมีความสำคัญต่างกันไป ผมเคยเดินทางไปกับพวกช่างภาพที่รักธรรมชาติ ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว ขาดช่างภาพคนหนึ่ง ทางกลุ่มที่เดินทางมาด้วยกันให้ผมไปตาม พบเขากำลังตั้งกล้องถ่ายรูป รอพระอาทิตย์ตกดิน เขาบอกสวยมาก รอหน่อยนะ เลยต้องโทรฯ ไปบอกพรรคพวกที่รอกินข้าวให้รอก่อน รอจนพระอาทิตย์ตกดินราวหนึ่งชั่วโมงได้ภาพงามสมใจ การรอจึงเป็นเรื่องสำคัญของแต่ละอาชีพไป เราดูแล้วสายตาเราว่าไม่ได้เรื่อง แต่สำหรับคนชอบสำคัญมาก

การรอคลอด ยุคใหม่นี้คนมักรอคลอดตามกำหนดที่แพทย์บอกไม่ได้ ไปดูดวงมาเกิดเชื่อถือตามที่คนที่เขาเชื่อแนะนำ ว่าจะมีโชคลาภดี จึงมาขอร้องคุณหมอที่ทำคลอดให้ช่วยผ่าตัดเอาเด็กออก แพทย์ที่ใจดีเห็นว่าวันที่กำหนดมาเป็นวันเดียวกับที่แพทย์กำหนดก็อนุโลมผ่าตัดออกให้ การผ่าตัดเอาเด็กออกด้วยเหตุผลหลาย ๆ ประการ ทำให้สถิติเพิ่มขึ้นกว่าสมัยก่อนมาก คนกลัวเจ็บปวด กังวลใจในการรอคลอดนาน ๆ การรอคลอดจึงเป็นเหตุผลหนึ่ง บางท่านก็รอได้ บางท่านก็ไม่อยากรอนาน จึงทำให้สถิติมากกว่าคลอดแบบธรรมชาติดั้งเดิมมาก

การรอพระมาสวดมนต์ คนไข้ที่ป่วยนาน ๆ บางครั้งก็คิดไปต่าง ๆ นานา บางท่านก็คิดว่าหากได้ยินเสียงพระมาสวดมนต์ อาจทำให้กำลังใจดีขึ้น ผมเคยเดินทางผ่านไปทางภาคใต้ โรงพยาบาลบางแห่งมีโครงการนี้เกิดขึ้น หากคนไข้ต้องการได้ยินเสียงพระ จะนิมนต์ติดต่อมาทันที พระมาสวดคนไข้ก็ตั้งใจฟังอย่างดี หน้าตาสดใสสดชื่นทันที ดูแล้วก็เป็นโครงการที่ดีตอบสนองความต้องการของคนไข้ คนไข้ได้ฟังพระสวดมนต์ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก ดูแล้วก็ยุ่งและใช้เวลาพอสมควร งานก็มากขึ้น คนไข้ใกล้เคียงจะชอบหรือไม่ชอบก็ต้องฟังเสียงพระสวดมนต์ไปด้วย แต่ถ้ามองในภาพรวมก็ทำให้คนไข้ที่ชอบฟังเสียงสวดมนต์สบายใจขึ้นมาก โดยทั่วไปคนป่วยทุกคนมักจะคิดถึงพระเสมอ อยากให้ช่วยให้หายเร็ว ๆ เป็นความสุขทางใจไปอีกแบบหนึ่ง

ช่างภาพถ่ายรูปนก ช่างภาพท่านนี้รักธรรมชาติมาก เห็นนกที่เกาะกิ่งไม้เมื่อใดจะเอากล้องไปตั้งรอดูอิริยาบถของนกทันที รายนี้เป็นเวลาเย็นพอดีพระอาทิตย์กำลังค่อยเคลื่อนลงต่ำ จึงตั้งกล้องดักรอไว้ ถ้าพระอาทิตย์เคลื่อนมาอยู่ตรงนกจะถ่ายทันที รอเป็นชั่วโมงในที่สุดพระอาทิตย์ก็ค่อยเคลื่อนมาตรงนก จึงถ่ายได้ทัน ได้ภาพดวงอาทิตย์อยู่ตรงกับนกสมใจ การรอคอยจึงเป็นเรื่องของความชอบ ชอบแล้วรอนานเท่าไรก็ไม่เมื่อยไม่เหนื่อย ได้ภาพถูกใจ สมใจ คนดูอาจรู้สึกเฉย ๆ แต่เมื่อนึกถึงคนถ่ายต้องยืนรอนาน น่าเห็นใจทีเดียว

การรอไปทานข้าวด้วยกัน ผู้ที่อายุ 80-90 ปีขึ้นไป การรวมตัวไปพูดคุย กินข้าวนอกบ้านจะลดน้อยลง เพราะหาคนเป็นหลักไม่ได้ คนขับรถหายากขึ้น การเดินของแต่ละคนก็ไม่คล่องตัว บางท่านอาจต้องใช้ไม้เท้าช่วย แต่บางท่านที่ยังพอขับรถได้ก็ยังมี กลุ่มผมก็ยังนัดไปกินกันเป็นประจำ มักไปตามศูนย์การค้า ได้มีโอกาสนั่งคุยกันนาน ๆ ไม่มีใครมาไล่ เขาอยากให้มีคนมานั่งกันเต็มดูคึกคักดี นั่งคุยกันไปก็ต้องสั่งของกินไปด้วยเสมอ การพูดคุยเป็นการระบายทำให้ไม่เหงา แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ส่วนใหญ่จะเห็นลูกหลานรับไปกิน ไปเที่ยว บ่อยมากกว่าไปกันเอง

กลุ่มชอบออกกำลังกาย คนแก่ต้องออกกำลังกายทุกวันด้วยวิธีการต่าง ๆ ตามถนัด ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ ใครอยู่ใกล้สนามเด็กเล่น สนามกีฬา ก็เลือกไปตามใจชอบ ผมชอบขี่จักรยาน ตี 5 ต้องขี่ทุกวันราว 1 ชั่วโมง ทำให้แขนขาเหยียด เดินคล่องตัวดี เลือดไหลเวียนสะดวก ไม่ล้มป่วยบ่อย การออกกำลังในคนแก่จึงจำเป็นมาก การเดินดีที่สุดถ้านึกอะไรไม่ออก เดินทุกวันก็จะชิน หยุดไม่ได้ ทำให้สุขภาพเราดีไม่ล้มป่วยบ่อยด้วย

การรอคอย เป็นกิจกรรมอย่างหนึ่งของผู้สูงอายุ ไม่มีงานจริง ๆ ต้องทำ จึงต้องหางานอดิเรกที่ชอบมาทำ ซึ่งบางครั้งต้องรอคอย ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งของคนแก่ อย่าถือสาเลย.

…………………………………………….
นพ.สุวิทย์ เกียรติเสวี