ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้ เมื่อมีลมหายใจก็ต้องทำทุกวันให้ดีที่สุด.. อย่างเช่น หนุ่มน้อยวัย 18 ปี เมืองอุดรธานีรายนี้ ที่ต้องแบกรับภาระหัวหน้าครอบครัวเป็นเสาหลักเลี้ยงยายกับน้องชายตั้งแต่อายุ 13 ปี เพราะพ่อหลังไปทำงานต่างประเทศก็ไปมีภรรยาใหม่ ส่วนแม่ก็หนีหายหน้าไปกว่า 5 ปี ด้วยความที่อายุยังน้อย กลับต้องรับผิดชอบเกินตัว เพราะยายอายุมากแล้ว แถมยังมีโรคประจำตัว จึงต้องลุกขึ้นสู้ดูแลคนที่รักให้ดีที่สุด

นายอาทิตย์ พรรณมหา หรือ ต้อง อายุ 18 ปี อาศัยอยู่กับ นางน้อมจิต เยาวเรศ หรือ ยายจิต อายุ 52 ปี ผู้เป็นยาย และ ด.ช.สกลวัฒน์ พรรณมหา หรือ เวีย อายุ 14 ปี น้องชาย ในเพิงสังกะสีผุพังไร้เครื่องอำนวยความสะดวกในที่สาธารณประโยชน์ท้ายหมู่บ้านทุ่งใหญ่ หมู่ 10 ต.ทุ่งใหญ่ อ.ทุ่งฝน จ.อุดรธานี ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 1 กิโลเมตร นายอาทิตย์ เรียนจบเพียงแค่ ป.6 ต้องออกมารับจ้างหาเงินเลี้ยงครอบครัว ไม่เคยปริปากบ่นหรือท้อแท้ในโชคชะตา

ยายจิต เล่าว่า ตนมีลูก 3 คน คนโตคือนางนิตยา อายุ 35 ปี แม่ของหลาน ลูกชายคนเล็กประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ส่วนลูกอีกคนเป็นลูกเลี้ยง เขาก็ย้ายออกไปมีครอบครัวนานแล้ว สามีของตนเลิกกันไปนานกว่า 20 ปีแล้ว แต่ก่อนมีบ้านอยู่ในหมู่บ้านแต่เอาไปจำนองนำเงินส่งลูกเขยไปทำงานเมืองนอก พอเขาไปแล้วปรากฏว่าไปมีเมียใหม่ ไม่ส่งเงินกลับมาใช้หนี้ บ้านก็เลยถูกยึด น้องชายของตนมีที่จับจองอยู่ตรงนี้จึงมาปลูกเพิงสังกะสีอยู่ ที่ตรงนี้น้องชายจับจองมา 30 ปี แต่ยังไม่ได้รับการออกโฉนด ก็ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด ส่วนลูกสาวคนโต แม่ของหลาน 2 คน หลังเลิกกับลูกเขยก็หนีไปทำงานพัทยา ช่วงแรกยังติดต่อกลับมาบ้าง แต่นานกว่า 5 ปีแล้ว ที่ไม่ติดต่อกลับมาบ้านเลย

“ต้อง หลานคนโตเรียนจบแค่ ป.6 ต้องออกมาทำงาน ส่วนน้องเวียหลานคนเล็ก ก็ไม่ได้เรียนหนังสือ จบแค่ ป.6 เพราะไม่มีเงินส่งเสีย ตนอายุมากแล้ว สายตาไม่ค่อยดี ร่างกายก็ไม่แข็งแรง ต้องจึงรับอาสาออกไปทำงานหาเงินมาจุนเจือครอบครัว อยากให้ลูกสาวติดต่อกลับมาบ้าง อยากให้มาดูแลใส่ใจลูกบ้าง ส่วนพ่อของหลาน หลังกลับมาจากต่างประเทศก็ไปอยู่กับภรรยาใหม่ที่ อ.บ้านดุง ทราบว่าเขาลำบากเหมือนกัน ก็ไม่รู้ว่าจะไปเรียกร้องอะไร ต่างคนต่างอยู่ ชีวิตนี้ขอแค่มีโฉนดที่ดิน มีบ้านที่มั่นคงกว่านี้ และหลานๆ ได้เรียนหนังสือ มีอาชีพที่มั่นคงก็พอใจแล้ว”

“นายอาทิตย์” ที่นั่งอยู่ข้างๆ ยาย กล่าวว่า ตนเรียนจบแค่ ป.6 เรียนต่อมัธยมก็เรียนได้แค่ปีเดียวเพราะไม่มีเงิน ต้องออกมาทำงานหาเงิน เพราะคิดว่าต้องเป็นเสาหลักของครอบครัวให้ได้ ต้องเลี้ยงยายและน้องไม่ให้ลำบาก “ตัวผมลำบากไม่เป็นไร ยายกับน้องต้องไม่อด”

“ทุกวันนี้ตนทำงานรับจ้างที่โรงงานผลิตหลังคาเหล็ก ได้ค่าแรงวันละ 300 บาท ตอนเล็กๆ เคยฝันว่าอยากเป็นนักกีฬาอาชีพ ชอบเตะฟุตบอล ดนตรีก็ชอบ อยากเป็นนักดนตรีอาชีพด้วย ตอนนี้หลังจากทำงานแล้วก็มีกีตาร์มือสองเก่าๆ เป็นเพื่อนยามเหงา ไม่ได้รู้สึกน้อยใจในชีวิต ทุกวันมีความสุขในแบบนี้ หลังทำงานเหนื่อยๆ กลับมา เมื่อเห็นหน้ายายกับน้อง ก็มีกำลังใจสู้ต่อไป”

ตนเคยติดต่อแม่ได้ครั้งสุดท้ายเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ไม่มีเบอร์โทรศัพท์ติดต่อ รู้แค่ว่าแม่เล่นอินสตาแกรม แต่ก็ติดต่อไม่ได้เช่นกัน ไม่ได้อยากเรียกร้องให้แม่ต้องมาหาเงินดูแล อยากรู้แค่ว่าแม่เป็นตายร้ายดีอย่างไรมากกว่า อยากให้ติดต่อกลับมาบ้าง ยายกับน้องชายผมเลี้ยงได้ ผมเลี้ยงมาแล้วไม่ต้องห่วงอะไร ตั้งใจว่าอยากเรียน กศน.ให้จบ ม.6 จะได้มีวุฒิไปสมัครงานที่ดีขึ้น อยากทำงานให้ได้เงินเยอะๆ อยากส่งน้องเรียนหนังสือให้สูงที่สุด อยากมีบ้านที่มั่นคง ไม่ต้องลำบากแบบนี้ บางครั้งฝนตกต้องมานอนรวมกันเพื่อหลบน้ำฝนเพราะหลังคารั่วหลายจุด อยากให้น้องและยายมีชีวิตที่ดีขึ้น

ส่วน “น้องเวีย” เล่าให้ฟังทั้งน้ำตาว่า เจอแม่ครั้งสุดท้ายตอนอยู่ ป.5 คิดถึงแม่เสมอ อยากให้ติดต่อกลับมาหาบ้าง อยากรู้ว่าแม่ยังสบายดีอยู่หรือไม่ อยากเรียนหนังสือเหมือนคนอื่น จบ ม.3 ก็ได้ ขอแค่ได้เรียนจะได้มีวุฒิไปสมัครงานหาเงินมาช่วยพี่ชายและยาย สงสารพี่ชายที่ต้องทำงานหาเงินคนเดียว รักยายและพี่ชายมาก ไม่อยากย้ายไปอยู่กับพ่อหรืออยู่กับใคร ครอบครัวก็มีกันอยู่เท่านี้ ถ้ามีโอกาสก็อยากจะเป็นนักฟุตบอลอาชีพ หรือนักตะกร้ออาชีพ เพราะรักในการเล่นกีฬา

ปัจจุบันยังไม่มีหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องเข้าไปดูแลครอบครัวนี้ มีเพียงกลุ่มแอดมินเพจบ้านดุงอัพเดท จ.อุดรธานี ที่นำเสนอเรื่องราวชีวิตรันทด และจะช่วยให้สองพี่น้องได้เรียน กศน. พร้อมเปิดรับบริจาคระดมทุนช่วยสร้างบ้านให้แก่ครอบครัวนี้ เนื่องจากความเป็นอยู่ลำบากมาก เพราะเป็นหน้าฝน เวลาฝนตกหลังคารั่ว น้ำซึม ต้องหาที่หลบกันวุ่น หากผู้ที่ต้องการช่วยเหลือ สามารถติดต่อสอบถามโดยตรงกับ นายอาทิตย์ พรรณมหา หรือ ต้อง ได้ที่เบอร์ 06-3475-6930

คอลัมน์ : นิยายชีวิต โดย : อสงไขย
เรื่องและภาพโดย : กสิวัฒน์ สวนเกตุ จ.อุดรธานี
แนะนำเรื่องราวชีวิตดั่งนิยาย หรือสอบถามได้ที่ [email protected]
[[คลิก]] อ่านเรื่องราว “นิยายชีวิต” เพิ่มเติมได้ที่นี่..