เที่ยวกับครอบครัวเป็นความสุขอีกแบบหนึ่งของผู้สูงอายุ เรื่องเที่ยวเราไปกันมามาก แต่ไปกับครอบครัวมีครบทุกรุ่น นาน ๆ จึงจะมีโอกาสสักครั้ง ความได้ใกล้ชิดกัน ได้พูดคุยกันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งของคนแก่ คนแก่ต้องปรับตัวจึงจะคุยกับเด็ก ๆ ได้ เด็กปกติก็ไม่ชอบคนแก่อยู่แล้ว งุ่มง่ามไม่ทันใจ แต่คนแก่ก็จะรักหลาน ยอมทุกอย่าง เพื่อให้ได้ใกล้ชิด ได้คุยกัน ดังนั้นการเดินทางจึงต้องปรับตัวและแปลกไปจากเดิม เด็ก ๆ หลาน ๆ จะเอาอะไรก็ยอมทุกอย่าง ขอให้ได้คุยกันก็เป็นความสุขแล้ว
5-9 ธันวาคม 2565 ครอบครัว นพ.ปิยะ–พญ.เกศรินท์ เกียรติเสวี พร้อมทั้งคุณพ่อคุณแม่ นพ.พิเชษฐ์–คุณอาภรณ์ อังศุวัชรากร และหลาน ๆ อีก 2 คน มาชวนผมและ พญ.เฟื่องเพชร เกียรติเสวี ออกเดินทางไปเที่ยว จ.เลย ซึ่งคุณหมอเคยอยู่มาก่อนสมัยมาใช้ทุน มาอยู่ รพ.ผาขาว, ภูเรือ และ รพ.เลย ก็เลยอยากไปเยือนอีกครั้งด้วย แต่ก็ไม่มีโอกาสไปเยือนหรอก เพราะจังหวัดเลยนี้เป็นเมืองท่องเที่ยวทางธรรมชาติ โอบล้อมด้วยภูเขากลางสายหมอก พร้อมทั้งมีพืชพรรณป่าไม้นานาชนิดให้ดูมาก จนไม่มีเวลาไปแวะโรงพยาบาลที่เคยอยู่มาก่อนเลย
การเดินทาง ปัจจุบันสะดวกมาก เราลงเครื่องบินที่สนามบิน จ.เลย แล้วเช่ารถตู้พร้อมทั้งคนขับบริการตลอดทั้ง 4 วัน เราเดินทางชมธรรมชาติระหว่างทางไปเรื่อย ๆ วันแรกแวะค้างที่นาแห้ว รีสอร์ท รุ่งขึ้นจึงได้เดินทางไปต่อยัง อ.เชียงคาน ระหว่างทางผ่านวัดที่มีชื่อเสียงมาก แวะนมัสการกันตลอด ที่ประทับใจคือ วัดศรีสองรัก ได้ยินชื่อเสียงมานาน เป็นพยานรักแห่งกรุงศรีอยุธยาและกรุงเวียงจันทน์ ประเทศลาว พักกันที่โรงแรม อ.เชียงคาน ตอนเช้ามืดได้ออกเดินทางไปดู สกายวอล์ค ของอำเภอนี้ที่มีชื่อเสียงมาก ใครผ่านมามักต้องแวะไปดู เป็นลานกระจกที่ทำยื่นไปในอากาศ มองดูทิวทัศน์รอบตัว อยู่กลางอากาศหวาดเสียวมาก พื้นเป็นกระจก เราต้องใส่รองเท้ากันลื่นเขาจัดให้ เดินบนกระจกเพื่อมองเห็นทิวทัศน์ข้างล่างตื่นเต้นดี เป็นแหล่งดึงดูดนักท่องเที่ยวอย่างดี เหมือนเราอยู่กลางอากาศ มองธรรมชาติรอบตัวสวยงามมาก ผู้สร้างมีแนวคิดหารายได้อย่างดี คนมาเมืองคานมักต้องแวะเข้าชมเสมอ พร้อมได้นมัสการพระพุทธรูปองค์ใหญ่ยืนประทับอยู่ด้านหน้าด้วย
พิพิธภัณฑ์ธรรมเจดีย์ สร้างใหญ่โตมโหฬารมาก ใครผ่านมามักต้องหาโอกาสเข้าแวะเยี่ยมชม ผู้มีชื่อเสียงมานาน หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน การเดินทางเข้าไปดูช่วงนั้นร้อนมาก ต้องกางร่ม เดินเท้าราว 1 กิโลเมตร ใครไม่แข็งแรงทนร้อนพอ จะเป็นลมเสียก่อน ต้องอดทน พอไปถึงก็สบายใจ ได้เห็นสมใจ เป็นที่เคารพสักการะของคนมาก ใครผ่านมาต้องเข้าไปเยี่ยมชมให้ได้
ริมโขงหนองคาย เป็นโรงแรมที่เราพักริมโขงคืนสุดท้าย เช้าเราไปเดินริมโขง คนเดินออกกำลังกันมาก วิวทิวทัศน์สวยงาม ภาพที่ปรากฏจะเหมือนจังหวัดทั่ว ๆ ไป การเดินทางเที่ยวจึงมีแต่วัดเป็นส่วนมาก ธรรมชาติงาม แต่อากาศร้อนสู้ไม่ไหว มีอาหารการกินที่แปลกออกไป แต่ละถิ่นอาหารจะแสดงเป็นเอกลักษณ์ โดยเฉพาะอาหารเวียดนามมีมาก แต่ละแห่งรสชาติไม่เหมือนกัน ที่อุดรธานี อาหารเวียดนามมีชื่อเสียงมาก คนแน่นตลอด
อุดรธานี เรามาขึ้นเครื่องบินกลับตอนเย็น อุดรเป็นเมืองใหญ่ เรามากันบ่อยครั้งแล้ว มีทุกอย่าง ทุกอย่างที่คนชอบคือการซื้อของกิน ของฝากมีให้เลือกมากมาย ด้านท่องเที่ยวจะอยู่รอบนอก ของดีมากมาย แต่ไม่มีเวลาแล้ว อากาศร้อนมาก อยู่ในสนามบินเย็นสบายกว่าการเที่ยว เที่ยวคราวนี้เหมือนไปกับลูกหลาน ได้พูดคุยกันบ้าง รุ่นเก่า ๆ แก่ ๆ ก็จะอยู่ไปอีกไม่นาน มีโอกาสคุยกันได้ก็คุยกันไป เป็นความสุขอย่างหนึ่งของผู้สูงอายุ อะไรที่ยังขาดก็พยายามเสริมให้เต็ม
การเดินทางไปกับครอบครัวก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งของคนสูงอายุ จะได้มีโอกาสคุยกับลูกหลานบ้าง ปกติก็ไม่มีเวลาคุยกันอยู่แล้ว เด็ก ๆ ก็ไม่อยากคุยกับผู้ใหญ่ ไปเที่ยวกันไปได้คุยกันบ้างก็เพลินดี การเที่ยวช่วงนี้เป็นจังหวะที่ลูก ๆ ว่าง แต่อากาศร้อนมาก ไม่ค่อยได้ชมธรรมชาติเท่าใดนัก แวะวัดนมัสการหลวงพ่อเสียมาก มองในภาพรวมเที่ยวกับครอบครัวก็เป็นความสุขอีกแบบหนึ่ง ท่านใดมีโอกาสลองไปเที่ยวกันดู เป็นความสุขใจอย่างหนึ่งของคนแก่ยากจะลืมเลือนได้.
