เมื่อวันที่ 19 ส.ค. นายเอกชัย หงส์กังวาน นักกิจกรรมเคลื่อนไหวทางการเมืองกลุ่มเสื้อแดง และแนวร่วมม็อบราษฎร ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ระบุว่า ตอนเด็กผมเคยอยู่ใน ซ.บุญอยู่ (ถ.ดินแดง) ก่อนที่ผมจะย้ายมาอยู่ที่ลาดพร้าวเกือบ 40 ปี ผมจึงพอคุ้นเคยแถวนั้น
ปกติสามเหลี่ยมดินแดงไม่ใช่พื้นที่ของการเคลื่อนไหวทางการเมือง จะเคยมีก็แค่เหตุการณ์การชุมนุมเสื้อแดง พ.ศ. 2552-2553
สาเหตุที่พื้นที่นี้เป็นชัยภูมิหลักของการบวกของเด็กอาชีวะน่าจะมีหลายสาเหตุ
- พื้นที่นี้เป็นจุดบรรจบของถนน 3 สายคือ ถ.วิภาวดี, ถ.พหลโยธิน และ ถ.ดินแเดง แถมยังอยู่ใกล้กับอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ และมีถนนใต้ทางด่วนดินแดงจึงเป็นช่องทางเข้า/ออกอย่างดี (เด็กอาชีวะเชี่ยวชาญถนนย่อยยิ่งกว่าแท็กซี่ซะอีก)
- พื้นที่นี้อยู่ใกล้กับแฟลตดินแดงจึงเป็นแหล่งพรางตัวเป็นอย่างดี
- เด็กอาชีวะมีความคุ้นเคยกับตำรวจเป็นอย่างดี กรณีที่เด็กอาชีวะตีกัน ถ้าไม่ถึงขั้นสาหัส/ตาย ตำรวจจะไม่ทำคดี เพราะเด็กอาชีวะมักจะจัดการกันเอง ตำรวจจึงไม่ต้องออกแรง
ช่วงแรกเด็กจะบวกถึงเที่ยงคืน ก่อนที่จะเหลือเพียง 4 ทุ่ม จนถึงเมื่อคืนแค่เวลาเคอร์ฟิว
ใครที่คิดว่าเด็กอาชีวะไม่มีสมองลองคิดใหม่นะ ทำไมพวกเขาถึงโดนจับเพียงคืนละไม่กี่คน แถมโดนแค่คดี พ.ร.ก.ฉุกเฉิน เป็นส่วนใหญ่
