เคยได้ยินเรื่อง “พรสวรรค์ในการเขียนไหม?” ลองนึกภาพตัวเองว่าเป็น Keats, Wordsworth หรือ Shakespeare คนต่อไปสิ “วันร่ายกวีที่ทำงาน” เป็นโอกาสที่จะให้พรสวรรค์ด้านความคิดสร้างสรรค์เหล่านั้นเปล่งประกาย แล้ว “วันร่ายกวีที่ทำงาน” เกิดขึ้นได้อย่างไรล่ะ มาหาคำตอบกันเลย..

ประวัติวันร่ายกวีที่ทำงาน
วันร่ายกวีที่ทำงาน เรารู้สึกซาบซึ้งในวันนี้ ซึ่งทำให้เราใช้วรรณกรรมเพื่อการผ่อนคลายในที่ทำงาน กวีมีความคิดสร้างสรรค์โดยธรรมชาติ และคุณภาพนี้เป็นที่ต้องการของนายจ้างสูง Poetry at Work Day ช่วยพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของคนทำงาน นำไปสู่ประสิทธิภาพที่ดีขึ้น

กวีเป็นวิธีการแสดงออกที่เก่าแก่มาก โดยใช้อุปมาอุปไมย คำสร้างคำ และองค์ประกอบที่คล้ายคลึงกัน เช่น จังหวะ เครื่องวัด และเสียง กวีนิพนธ์มีมานานนับพันปีแล้ว แต่กวีนิพนธ์ที่ยิ่งใหญ่ หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าบทแรกของกวีนิพนธ์ ปรากฏขึ้นราวศตวรรษที่ 20 ก่อนคริสตกาล ชิ้นส่วนของอริสโตเติล ทำให้เกิดการแนะนำ ประเภทบทกวี : มหากาพย์ การ์ตูน และโศกนาฏกรรม ประเภทหลักได้รับการแนะนำในภายหลัง ได้แก่ กวีนิพนธ์มหากาพย์ กวีนิพนธ์นาฏกรรม และกวีนิพนธ์

บทกวี เขียนโดยแบ่งเป็นตอนๆ ส่วนใหญ่เป็นท่อน ยาว 12 บรรทัด สองบรรทัดเป็นโคลงคู่ สี่บรรทัดคือ Quatrain และโคลงที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 14 เป็นบทกวีที่มี 14 เส้น กวีนิพนธ์มีผลกระทบอย่างมากต่อธุรกิจ เนื่องจากช่วยให้เราทำสิ่งต่างๆ ได้ง่ายขึ้นและ ‘ไม่ซับซ้อน’ นอกจากนี้ยังสร้างความเอาใจใส่และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในการทำงานกับผู้อื่น นอกจากนี้ยังช่วยปรับปรุงความคิดสร้างสรรค์ซึ่งจะส่งผลให้ผลงานดีขึ้น ช่วยให้เรารักษาสมดุลทางจิตใจและบรรเทาความเครียด กวีนิพนธ์ทำให้เราสงบ ช่วยให้เรารู้สึกดีและเบาสมองในขณะที่เราทำงานต่างๆ ในที่ทำงาน บทกวีในที่ทำงานมีการเฉลิมฉลองในสำนักงานโดยการโพสต์บทกวีบนกระดานขนาดใหญ่เพื่อให้ทุกคนได้อ่าน จัดระเบียบบทกลอน และส่งเสริมให้คนงานอภิปรายหรือเขียนบทกวี

ขอบคุณข้อมูล National Today