หลังจากที่นักเคลื่อนไหวทางการเมือง หรือผู้ต้องหาคดีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 “ตะวัน” และ “แฟรงค์” ที่ก่อเหตุป่วนขบวนเสด็จ จนทำให้ถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์ พร้อมถูกออกหมายจับในเวลาต่อมา ก่อนจะประท้วงด้วยการอดอาหารอยู่ในโรงพยาบาลราชทัณฑ์ ที่เริ่มตั้งแต่วันที่ 14 ก.พ. 2567 ปัจจุบันเป็นเวลา 16 วันแล้ว
ล่าสุดเฟซบุ๊กของตะวัน ได้ออกมาบันทึกเยี่ยมของเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2567 ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ และที่โรงพยาบาลธรรมศาสตร์ ระบุว่า
แฟรงค์
ณ ที่จำขัง โรงพยาบาลราชทัณฑ์ เมื่อวานกินยานอนหลับแต่นอนไม่หลับ ตื่นอยู่จนตีสามจึงผล็อยหลับไป มีอาการไม่สบายตัว เมื่อไหร่ที่เครียดมากร่างกายก็จะมีอาการชักเกร็ง อาการต่าง ๆ มาจากความเครียดเป็นส่วนใหญ่ ไม่มีแรงพูดอะไรมาก ฝากถึงตะวันเข้มแข็งเข้าไว้ หนทางนี้มีอุปสรรคบ้าง แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะสู้ไปด้วยกัน
ตะวัน
ณ ที่จำขัง โรงพยาบาลธรรมศาสตร์ มันทรมานมาก ไม่มีแรงเลย นอนตะแคงแล้วเจ็บหน้าอก เนื่องจากตะวันนอนไม่หลับ จึงขอยานอนหลับจากหมอ หลังจากกินยาแล้วก็พอได้หลับบ้าง รู้สึกว่าถ้าหลับไปเลยก็คงดี ตะวันได้รับรู้ว่ามวลชนไปยืนหยุดขังให้ทุกวัน จึงขอฝากขอบคุณมวลชน ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ฝากบอกมวลชน “ยืนยันจะสู้ต่อไป” รูปร่างของตะวันซูบผอมลงกว่าเดิมมาก ปากแตกจนลอกออกมาเป็นแผ่น มีอาการปวดท้องเป็นระยะ พะอืดพะอม มึนหัว พูดช้า
ระหว่างเยี่ยม ตะวันเล่าให้ฟังว่า “เมื่อคืนฝันว่าได้ไปเที่ยวกับครอบครัว ได้รับของกินมา แต่กินไม่ได้” แม่และเพื่อนได้ช่วยกันเช็ดตัวทำความสะอาดร่างกายให้ตะวัน เช็ดหน้า เช็ดผม และเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของตะวันระหว่างเยี่ยม เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์แอบมองผ่านประตูห้องน้ำอย่างเคร่งครัด สะท้อนให้จำได้ว่าตะวันยังถูกศาลให้ขังคุกอยู่
– เล็บของตะวันเป็นคลื่นๆ
– ฉี่ 1 รอบ
– ผิวสีคล้ำและแห้ง
– มีอาการตาเหลืองขุ่น
– ขา, แขน เล็กมาก เหลือแค่หนังหุ้มกระดูก
– สันกรามชัด โครงหน้าชัด
– หน้าตอบจนเเก้มบุ๋มลงไป
– มีรอยฟกช้ำที่ข้อพับและหลังมือจากการเจาะเลือด ฝากบอกแฟรงค์ว่าเป็นห่วงแฟรงค์มาก ๆ….
