เนื้อๆ เน้นๆ ทุกเมนูที่ Beef Express
วันหยุดยาวผมไม่ได้ไปไหน นอนไถมือถือ เห็นร้านเนื้อเด้งขึ้นมาในโซเชียลมีเดีย ดูแล้วน่ากินแถมใกล้บ้านเสียด้วย ครอบครัวของผมสายเนื้ออยู่แล้ว พอบอกจะไปกินเนื้อเท่านั้นแหละ ทุกคนพร้อม
วันหยุดยาวผมไม่ได้ไปไหน นอนไถมือถือ เห็นร้านเนื้อเด้งขึ้นมาในโซเชียลมีเดีย ดูแล้วน่ากินแถมใกล้บ้านเสียด้วย ครอบครัวของผมสายเนื้ออยู่แล้ว พอบอกจะไปกินเนื้อเท่านั้นแหละ ทุกคนพร้อม
ผมตั้งชื่อบทความนี้ล้อไปกับบทความครั้งก่อน “ญี่ปุ่นใกล้ ๆ ไปแค่ศรีราชา” เพราะในขณะที่ผมอยู่ศรีราชา ผมเปิดดู instagram ของคุณลอร่า-ศศิธร วัฒนกุล คุณลอร่าและลูกชายกำลังไปเที่ยวสถานที่หนึ่งที่เหมือนญี่ปุ่นมาก ผมดูแล้วจดชื่อไว้และเตรียมค้นหาเส้นทางไว้ตอนขากลับ ผมจะแวะไป
ช่วงหยุดยาว ผมพาครอบครัวไปเที่ยวศรีราชา เนื่องจากลูกและภรรยาชอบโรงแรม Oakwood ที่นี่มีความเป็นญี่ปุ่นสูง คงเป็นเพราะที่นั่นมีนิคมอุตสาหกรรมที่มีโรงงานญี่ปุ่นหลายโรง ทำให้มีคนญี่ปุ่นจำนวนมาก
องค์กรที่ผมทำงานไปจัดการประชุมแบบไม่เป็นทางการ สบาย ๆ ที่เขาใหญ่ ขากลับเราแวะรับประทานอาหารที่ร้าน “นีน่า’ส เขาใหญ่” เป็นร้านที่เราจองล่วงหน้าเกือบหนึ่งเดือน
ผมต้องไปทำงานที่อุทัยธานี 2 วัน ผมไม่เคยพักที่จังหวัดนี้เลย ส่วนใหญ่มักจะขับรถผ่านตลอด มื้อเย็นได้ไปกินอาหารในเมืองชื่อ “เจ๊ดาปลาลวก” ร้านข้าวต้มทั่วไปนี่แหละครับ
ผมได้รับเชิญไปถ่ายรายการร่วมกับ “หรั่ง พระนคร” หรือ คุณอัครินทร์ ปูรี คุณหรั่งไม่รู้จักผมหรอกครับ แต่ผมพอรู้จักคุณหรั่งบ้าง ในฐานะผู้พ้นโทษที่กลับใจมาเป็นคนดีในสังคมและไม่หวนกระทำผิดกลับไปเรือนจำอีก จากที่ผมเคยได้ดูตามช่อง Youtube ในรายการต่าง ๆ ผมพอรู้คร่าว ๆ ว่า ปัจจุบันคุณหรั่งทำกีตาร์แฮนด์เมดขายเป็นอาชีพและเข้าไปตามเรือนจำเพื่อพูดและสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้ต้องขังที่อยู่ข้างใน
ผมได้กินก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นร้าน 2 ครั้ง อร่อยทั้ง 2 ครั้ง จนต้องเขียนมาแนะนำ ร้าน “ฮาลาลปันสุข by นะดา” อยู่ซอยสามัคคี 18 ผมได้พูดคุยกับเจ้าของร้าน ไม่น่าเชื่อว่าเธอเพิ่งทำร้านก๋วยเตี๋ยวได้ไม่ถึงปี แต่ทำรสชาติได้อร่อยขนาดนี้นับว่าไม่ธรรมดาครับ
ผมไปบรรยายให้กับผู้ใหญ่ที่ต้องการทำนิทานสำหรับเด็ก ผมพูดถึง “กระบวนการทำงานผลิตหนังสือนิทานในภาพรวมและการออกแบบรูปเล่ม”
ผมขอแนะนำร้านอาหารพื้นเมืองในเชียงใหม่อีกสักร้านครับ ร้าน “น้ำเงี้ยวลุงพงษ์” ร้านอยู่ที่ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่
สถานที่หนึ่งที่ผมอยากไปชมในตัวเมืองเชียงใหม่ก็คือ พิพิธภัณฑ์เรือนพธำมรงค์ ตั้งอยู่หลังอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ ที่แห่งนี้น่าสนใจเพราะให้โอกาสกับผู้ต้องขังหญิงเตรียมพร้อมก่อนปล่อยได้ฝึกอาชีพ
ผมมีภารกิจที่ต้องขึ้นไปทำงานที่จังหวัดเชียงใหม่ มื้อแรกตอนกลางวันกินข้าวซอยตามมาตรฐานครับ แต่พอมื้อเย็น ผมอยากกินอะไรที่คนเมืองเชียงใหม่เขากินกัน ผมจึงไปถามรุ่นน้องทีมงาน เธอเป็นคนเหนือและคุ้นเคยกับจังหวัดเชียงใหม่ดี ผมให้โจทย์ว่าเธออยากกินอะไรเมื่อมาเชียงใหม่ ผมก็จะกินอย่างนั้น
ผมไปร่วมงานนิทรรศการศิลปะ “ความงามของโอกาส” จัดขึ้นโดยสถาบันเพื่อการยุติธรรมแห่งประเทศไทย (TIJ) งานนี้เคยจัดขึ้นครั้งหนึ่งที่อุทยาน 100 ปีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเมื่อปลายปีที่แล้ว
เมื่อปลายปีที่แล้ว ผมเป็นพิธีการสัมภาษณ์ศิลปิน “ลุงเปิ้ล ภาพไม่เหมือน” หรือคุณจาริณี เมธีกุล ในนิทรรศการศิลปะ “ความงามของโอกาส” จัดขึ้นที่อุทยาน 100 ปีจุฬาฯ ผมประทับใจมาก
ผมหาร้านอาหารจีนที่มีบุฟเฟ่ต์ติ่มซำอร่อย ๆ เพราะตั้งใจจะพาครอบครัวไปกินในวันครบรอบแต่งงานของคุณพ่อคุณแม่ มีรุ่นพี่แนะนำ “ภัตตาคารเฉาเซียง” สาขาใหม่ เพิ่งเปิดอยู่ชั้น B โรงแรม InterContinental ราชดำริ ผมนัดกับรุ่นพี่แล้วไปชิมกันทันทีครับ
ผู้ใหญ่ที่ผมเคารพเคยบอกผมว่า ลูกสาวของท่านชอบทำอาหารและเปิดร้านอาหารอยู่บนเส้นเกษตร-นวมินทร์ หรือถนนประเสริฐมนูกิจ ท่านบอกชื่อร้าน “แล้วแต่จั๊ก” ผมเรียนท่านว่าผมเคยเห็น อยู่แถวบ้าน ผ่านบ่อยๆ เดี๋ยวผมจะแวะไปชิม