เมื่อวันที่ 3 มิ.ย. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า บนโลกออนไลน์ได้มีการแชร์เรื่องราวจากสมาชิกผู้ใช้ทวิตเตอร์รายหนึ่ง ซึ่งเธอได้ออกมาเล่าประสบการณ์สุดทรมานหลังเจอ “ฝี” ขึ้นที่บริเวณอวัยวะเพศ เพราะเลเซอร์และโกนขน โดยเธอได้เล่าว่า “ว่างมาก นอนรอแผลหายอยู่บ้านเฉยๆ เธรดนี้จะมาเล่าประสบการณ์ ฝีขึ้นที่จิ้มิโกะ ใช่ค่ะ จิ้มิโกะ หลายๆ คนอาจจะยังไม่เคยเป็น เราก็ไม่คิดว่าจะเกิดกับเรา แต่เกิดขึ้นแล้ว ฮือๆ ความประสาทเกิดขึ้นทันทีที่เจอ แบบกลัวมาก เพราะไม่รู้ว่ามันคืออะไร

ด้วยความกังวลมากแต่ติดภารกิจงานรับปริญญา ไปหาเพื่อนเสร็จปุ๊บ เรารีบไป รพ.เลย เขาให้เราไปที่แผนกสูติ เรารีเควสขอหมอผู้หญิงไป การตรวจครั้งแรกพบว่าเป็นฝีค่ะ หมอบอกว่ามีหลายคนแล้วมาหาเพราะไปเลเซอร์ หรือไม่ก็โกนขน และใช่เลย เราเพิ่งเลเซอร์และโกนขนมา รอบแรกหมอให้ยาฆ่าเชื้อมาทาน บอกว่า 2-3 วัน ถ้าไม่ยุบให้กลับมาหาหมอใหม่ และใช่ค่ะ มันไม่ยุบ มันอักเสบขึ้นมาใหญ่กว่าเดิมมากๆ ขึ้นมาอันเท่านิ้วโป้ง เดินแทบไม่ได้ อยู่เฉยๆ ยังปวดเจ็บไปหมด ทั้งๆ ที่เรามีวินัยในการกินยา จนวันที่ 3 ของการกินยา ฝีมันแตก แตกแบบปริเป็นแผลด้านบน

แต่หัวหนองยังอยู่ ได้เวลาแล้วแหละ ที่ต้องไป รพ.ให้หมอจัดการ เราต้องนั่งรถเข็น เพราะมันเดินไม่ได้จริงๆ ใส่กางเกงในก็แสนทรมาน พอไปถึงหมอเห็นก็สรุปเลยว่า ยังไงก็ต้องกรีดเอาหนองออก ตอนที่รู้คือขาอ่อนเลย ขนาดเตรียมใจมาจากบ้านนะ เปลี่ยนผ้าถุงขึ้นขาหยั่งปุ๊บ หมอจะทำอะไรหมอบอกหมด วินาทีที่เอาเข็มฉีดยาชา เรากรี๊ดเลย ร้องแบบเหมือนจะตาย ปกติอยู่เฉยๆ มันก็เจ็บอยู่แล้วค่ะ นึกภาพเป็นสิวหัวช้าง แต่ไปขึ้นที่กีแทน พอฉีดยาชาเสร็จก็กรีดเอาหนองออก คือตอนเอามีดกรีด รวมถึงตอนขูดเอาหัวฝีหนองออก เราเจ็บเหมือนเดิม

เจ็บมาก เจ็บแบบกรีดร้องตะโกน หมอก็บอกตรงๆ ว่าบริเวณที่มีหนอง ยาชาเขาจะไม่ได้ออกฤทธิ์มีประสิทธิภาพมากนัก เหมือนแค่ทุเลาความเจ็บเฉยๆ เกือบตายกว่าจะเสร็จ พอเอาหนองออกเสร็จ ก็ต้องยัดผ้าก๊อซไว้ที่แผลก่อน เป็นอันเสร็จ จ่ายเงินกลับบ้าน นัดล้างแผลวันถัดไป คือเรารู้ขั้นตอนการล้างแผลหมอทุกอย่างเพราะหมอพูดไว้ให้ฟังหมดแล้ว แค่คิดก็แข้งขาอ่อน หายใจไม่ทั่วท้อง แต่ไม่มีทางเลือก ยังไงก็ต้องทำ ไปถึงก็ต่อรองขอยาชา หมอบอกมันแป๊บเดียว ล้างแผลไม่มีฉีดยาชา อะไปเปลี่ยนผ้าถุงขึ้นขาหยั่งเหมือนเดิม

การที่เขาเอาผ้าก๊อซยัดไว้ก็คือเพื่อซับหนอง + ให้เนื้อมันขึ้นมาเติม ไม่งั้นมันจะเหมือนเป็นหลุมสิวอะ เป็นรู แล้วถ้าหนองออกไม่หมด มันมีโอกาสกลับมาอีก หมอก็บอกให้ทานไข่เยอะๆ ช่วยเสริมสร้างโปรตีน แต่เราไม่ชอบกินไข่ กดสูตรลัด กิน…แทน 555555555555555 ขั้นตอนการล้างแผลก็คือ โนยาชา หมอคีบเอาผ้าก๊อซเดิมออก เจ็บ 1 เจ็บ 2 เช็ดแผลล้างแผล เจ็บ 3 ยัดผ้าก๊อซเข้าไปใหม่ พูดเลยว่าร้องจนไม่รู้จะร้องยังไงละ ร้องเกือบตาย เกือบเป็นลม ไม่เคยกลัวอะไรขนาดนี้ ผ่าฟันคุดจิ๊บจ๊อยไปเลย

กลับบ้านมานอนแผ่ คือทำอะไรไม่ได้นอกจาก กินโปรตีน กินข้าว กินยาฆ่าเชื้อ กินยาแก้ปวด รอไปล้างแผลวันถัดไป เอาจริงๆ แค่นึกถึงการล้างแผลขาเราไม่มีแรงทุกที 555555555555555 แบบมันเปลี้ยเองอะ เรากลัวมาก อะไรที่เกิดกับ area อันบอบบางของเรา ล้างแผลครั้งที่ 2 ทำใจไปเหมือนเดิม แต่ก็เศร้าเหมือนเดิม ความพีคคือ ประจำเดือนมาจ้า มีใครซวยกว่านี้มั้ย ตอนรู้ว่าเป็นฝีก็กินยาเลื่อนแล้วแหละ แต่เลื่อนไม่ทัน เปลี่ยนผ้าถุงจะขึ้นขาหยั่งล้างแผล เมนหยดแหมะๆ แต่หมอก็ไม่ว่าอะไรเข้าใจได้

ทำแผลวันที่ 2 โนยาชาเหมือนเดิม เจ็บเหมือนเดิม ร้องเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือไม่ต้องยัดผ้ากอชกลับเข้าไปแล้ว เย้เย้ กลับถึงบ้านมาพักแป๊บนึง เริ่มเดินได้ปกติ มีประคบร้อนที่แผลบ้างตามที่คุณหมอบอก เช้า-เย็น ครั้งละ 10 นาที (จริงๆ หมอให้แช่น้ำอุ่นแต่ไม่อยากให้เปียก วิตกจริต) เดี๋ยวพรุ่งนี้หมอนัดตรวจอาการอีกรอบ ถ้าโอเคดีก็จะไม่นัดแล้วว ค่าใช้จ่ายแบบจ่ายเองเต็มๆ 100% รพ.เอกชน-พบหมอครั้งแรกเอายาฆ่าเชื้อมากิน 1,319 -หมอกรีดหนอง ยาไม่มี (กินยาฆ่าเชื้อรอบแรก ส่วนแก้ปวดก็พวกพาราตามบ้านที่มี) 1,530 -ล้างแผล 2 ครั้ง ครั้งละ 830 ค่ารักษาประมาณนี้ค่ะ

ตอนอยู่บ้าน เราไม่ใส่กางเกงเลย นุ่งผ้าเช็ดตัวเอา ประจำเดือนมาก็เอาทิซชูซับเอา มันไม่ได้ไหลตลอดเวลา อะไรก็ได้ที่กระทบแผลเราน้อยที่สุด เราอยากหายไวๆ ไม่ไหวแร้ววววว ไม่เอาอีกแล้ว ขออย่าเกิดกับเรา หรือเกิดกับใครเลย มันเจ็บมากจริงๆ ไม่เคยรู้สึกอ่อนแอขนาดนี้มาก่อน แบบกลัวจนขาอ่อน เอาจริงๆ ก็คิดนานอยู่ว่าจะเล่าดีมั้ย แต่พอผ่านมาได้แล้ว ใกล้หายก็คิดว่า เล่าหน่อยละกัน แบ่งปัน ปสก. เลิกเขินอาย คือมันอาจจะเป็นความซวยของเราเอง เพราะปกติไปเลเซอร์เขาโกนให้ เกือบสอบครั้งแล้ว เพิ่งมามีปัญหาก็ครั้งนี้แหละค่ะ เพราะงั้นเวลาโกนขนก็ระวังๆ กันด้วยน้า เจ็บจริง ทรมานจริง”..