ในแต่ละปีอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ประธานมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนาจะนำ คณะกรรมการบริหารมูลนิธิฯ และสมาชิกบ้านธัมมะ เดินทางไปที่ประเทศ​อินเดียอยู่เสมอ เพื่อสักการะสังเวชนียสถานและเจริญกุศลด้วยการสนทนาธรรมในแดนพุทธภูมิ

จากการที่อาจารย์สุจินต์ได้นำคณะเดินทางไปที่ประเทศอินเดียนั้น พบว่ามีสมาคมมหาโพธิ์สาขาแขวงเมืองสารนาถ กรุงพาราณสี ซึ่งเป็นองค์กรชาวพุทธที่มีบทบาทและหน้าที่ รับผิดชอบ ดำเนินงานทางพระพุทธศาสนา มีการก่อตั้งพุทธวิทยาลัยและก่อสร้างวัด จัดพิมพ์วรรณคดีทางพระพุทธศาสนาเป็นภาษาอังกฤษ และภาษาท้องถิ่นของอินเดีย รวมถึงบริหารจัดการและดูแลภิกษุจากประเทศต่างๆ ได้แก่ จีน ญี่ปุ่น ไทย กัมพูชา เมียนมา ศรีลังกา เนปาล ทิเบต ภิกษุเมืองจิตตะกองและเมืองอาระกัน ซึ่งไปปฏิบัติสมณกิจประจำอยู่ที่พุทธคยา

สมาคมมหาโพธิ์ได้แสดงแก่ชาวพุทธให้รู้ว่า ณ สถานที่นั้นอันสืบเนื่องจากครั้งพุทธกาล พระพุทธศาสนามีพระรัตนตรัยครบองค์สาม ได้แก่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม และพระอริยสงฆ์บังเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก

มูลนิธิฯ จึงได้มีการปรึกษาหารือกับสมาคมมหาโพธิ์และมีดำริร่วมกันว่า ถ้าสมาคมมหาโพธิ์มีความประสงค์ที่จะให้มูลนิธิฯ สนับสนุน ช่วยเหลือประการใด มูลนิธิฯ ยินดีที่จะร่วมเจริญกุศลในการเผยแผ่พระธรรมคำสอนของพระบรมศาสดา พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อให้พระพุทธศาสนามีความเจริญมั่นคงสืบไป ซึ่งมูลนิธิฯ ได้ให้การสนับสนุนงบประมาณแก่สมาคมมหาโพธิ์เรื่อยมาในการทะนุบำรุงพระพุทธศาสนา ทั้งการบูรณะ ซ่อมแซมวัดและอาคารสถานที่​ต่างๆ

ต่อมาเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2548 มูลนิธิฯ ได้ทำการประกอบและติดตั้งแผ่นศิลาแกรนิตสีดำขนาดใหญ่จารึก คำแปล ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ลงบนแผ่นหินเป็นภาษาไทย (The plaque Dhammacak KapavattanaSutta inscribed on Thai Vocabulary) ที่ลานสวนโพธิ์ ข้างมูลคันธกุฎีวิหาร เมืองสารนาถ กรุงพาราณสี แคว้นอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย สถานที่แห่งนี้มีความสำคัญยิ่ง เนื่องจากอยู่ใกล้กับธัมเมกขสถูป ซึ่งเป็นสถานที่ที่พระบรมศาสดา พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธัมมจักกัปปวัตตนสูตรโปรดภิกษุปัญจวัคคีย์เมื่อ 45 ปีก่อนพุทธศักราช

ข้อความภาษาไทยใน ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ที่จารึกอยู่บนแผ่นศิลาแกรนิตสีดำขนาดใหญ่ มีใจความว่า “ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งกะพระปัญจวัคคีย์ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ที่สุด 2 อย่างนี้อันบรรพชิตไม่ควรเสพ คือ การประกอบตนให้พัวพันด้วยกามสุขในกามทั้งหลาย เป็นธรรมอันเลวเป็นของชาวบ้าน เป็นของปุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ 1 การประกอบความเหน็ดเหนื่อยแก่ตน เป็นความลำบาก ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ 1

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ปฏิปทาสายกลาง ไม่เข้าไปใกล้ที่สุดสองอย่างนั้นนั่นตถาคตได้ตรัสรู้แล้ว ด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิดย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ปฏิปทาสายกลายที่ตถาคตได้ตรัสรู้แล้วด้วย ปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพานนั้น เป็นไฉน ปฏิปทาสายกลางนั้น ได้แก่ อริยมรรคมีองค์ 8 นี้แหละ คือปัญญาอันเห็นชอบ 1 ความดำริชอบ 1 เจรจาชอบ 1 การงานชอบ 1 เลี้ยงชีวิตชอบ 1 พยายามชอบ 1 ระลึกชอบ 1 ตั้งจิตชอบ 1

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้แลคือปฏิปทาสายกลานั้นที่ตถาคตได้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณได้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน”

ธรรมจักรเป็นเครื่องหมายแห่งการกำเนิดพระพุทธศาสนา คือ การแสดงพระธรรมอันเป็นปฐมเทศนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ ดินแดนแห่งนี้ที่ สวนโพธิ์ Mulagandha-KutyVihara อิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองสารนาถ กรุงพาราณสี แคว้นอุตตรประเทศ

…………………………………..
คอลัมน์ : ว่ายทวนน้ำ
โดย “ทวีศักดิ์ อุ่นจิตติกุล”
แฟนเพจ : สาระจากพระธรรม

อ่านเพิ่มเติม..
– มูลนิธิศึกษา-เผยแพร่พระ​พุทธศาสนา กับแดนพุทธภูมิ
– มูลนิธิศึกษา-เผยแพร่พระพุทธศาสนากับแดนพุทธภูมิ 2