เมื่อวันที่ 4 ส.ค. อดีตพุทธะอิสระ ได้โพสต์ข้อความระบุว่า จะทำอะไรก็รีบๆ ทำให้มันทันต่อความเดือดร้อนของประชาชนหน่อย 4 สิงหาคม 2564 คนป่วยเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลสนามหลายคน ต้องพบกับสุขอนามัยที่ย่ำแย่ ผู้ป่วยต้องดูแลกันเอง กินแต่ยาพารา ไม่มีพนักงานทำความสะอาด ไม่มีเจ้าหน้าที่มาตรวจวัดไข้ หรือวัดความดัน ทุกคนต้องนอนดูแสงไฟที่เปิดทั้งวันทั้งคืน

ส่วนเจ้าหน้าที่จะเข้าไปดูแลก็ต่อเมื่ออาการหนักมากๆ อยากบอกว่า การที่ผู้ป่วยเข้าไปอยู่รวมๆ กันในที่แออัด ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการสาธารณสุขเช่นนี้ มันยิ่งจะทำให้ผู้ป่วยแต่ละคนอาการทรุดหนัก หากเป็นไปได้ รัฐควรนำตัวผู้ป่วยกลับไปยังที่พักของตน แล้วจัดทีมแพทย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่ อสม. เข้าไปดูแลส่งข้าว ส่งน้ำ ส่งยา

อีกทั้งควรเปิดโอกาสให้ผู้ป่วย เขามีสิทธิเลือกวิธีรักษาที่เขาเห็นว่า มันช่วยเขาได้ ไม่ใช่สาธารณสุขจะต้องไปผูกขาดการรักษาอยู่อย่างทุกวันนี้อย่าลืมว่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในเวลานี้ มันไม่ต่างอะไรกับสภาวะสงครามโรคระบาด หากรัฐยังจะเอาแต่ควบคุมกระบวนการรักษาที่เป็นทางเลือกกันอยู่อย่างนี้

ทั้งที่กระบวนการรักษาของสาธารณสุขก็ไม่สามารถเอื้ออำนวยให้ประโยชน์แก่ผู้ป่วยได้ครบถ้วนเช่นนี้ เราท่านทั้งหลาย คงจะได้เห็นยอดผู้ป่วย คนตาย เพิ่มขึ้นในแต่ละวันอย่างไม่หยุดเป็นแน่ แน่นอนล่ะ การเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลสนาม มีอาหารกินแน่นอน แต่อากาศ อาการ อารมณ์ล่ะ พวกเขาจะหาได้จากไหน